Παρασκευή 3 Απριλίου 2009

ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΠΟΛΙΤΕΣ

Δεν είναι ανάγκη να έρθει η Αναγέννηση. Ούτε ο Διαφωτισμός.Ο καθένας μπορεί να κάνει κάτι πολύ απλό. Να φύγει από το κοπάδι. Κάποτε τα προβλήματα ήταν πολύ απλά. Είχες ένα πολίτευμα και μια ομάδα ατόμων να σε (κατά)διώκουν. Ήξερες ότι πρέπει να αντισταθείς σε αυτούς. Ήξερες ότι πρέπει να αντισταθώ στον Παττακό,στον Παπαδόπουλο,στην εποχή,στους γονείς. Ήξερες... Τώρα άγνοια και ανασφάλεια. Σε ένα κράτος με την ευρεία έννοια του όρου.


Δεν είναι η οικονομική κρίση. Δεν είναι η φτώχεια που μαστίζει τον πλανήτη. Δεν είναι η οικολογική καταστροφή που καταστρέφει τούτη τη Γης. Κατά τη δική μου ταπεινή άποψη το χειρότερο απ' όλα είναι αυτή η αδιαφορία. Αυτή η αδιαφορία είναι που σκοτώνει έναν έναν, από μέσα. Καίει τα σωθικά μας.

Αυτή η θεώρηση του ανθρώπινου πλάσματος ως καταναλωτική μονάδα οδηγεί στην εξαθλίωση του Νότου και στην "εξέλιξη" του Βορρά. Συνδέεται απόλυτα με το όνειρο του σύγχρονου απ-ανθρώπου. Να καταφέρει να γίνει η διαφήμιση! Αυτό που προβάλει η διαφήμιση και τα τηλεοπτικά κανάλια. Άσχετο τελείως δηλαδή(ς) από το κοινωνικό πρόσωπο, την αλληλεγγύη και την πρόνοια. Αυτά έχουν χαθεί τελείως από το λεξιλόγιο της σκέψης μας.

Η λύση ηχεί τόσο απλή, όσο δύσκολη είναι. ΓΙΝΕ ΠΟΛΙΤΗΣ! Κατάλαβε το ρόλο σου, φύγε από το πλήθος που παραπαίει και φώναξε δυνατά για τα δικαιώματα σου.
Γιατί είσαι Άνθρωπος...