Τρίτη 31 Μαρτίου 2009

Τα ρομπότ τρώνε κουτόχορτο

Πριν από 6 μήνες, είχα πάει με την παρέα μου σε μια ταβέρνα στο Χορτιάτη, στη Θεσσαλονίκη. Φάγαμε λοιπόν του σκασμού. Υπέροχες λιχουδιές και πολύ καλό κρασί. Έρχεται η ώρα να πληρώσουμε. Ο λογαριασμός αναλογούσε σε 20 ευρώ το άτομο.
Κάπου εκεί, ξεσπάει ένας τρομερός καυγάς με έναν φίλο μου. Μου λέει: πω ρε μαλάκα, πανάκριβα είναι εδώ. Καμιά σχέση με την Άθωνος. Τι να του πω τώρα εγώ; Ήθελα να του εξηγήσω τη σχέση τιμής/ποιότητας, αλλά ήταν ανένδοτος. Προφανώς είχε επηρεαστεί από τον πολύ Τσιαμτσίκα και το ΑΛΤΕΡ.

Του λέω το απλό. Ρε φίλε, έφαγες καλά; Ναι μου λέει Τον ρωτάω αν είναι από τις λίγες ταβέρνες στη Θεσσαλονίκη με τόση καλή ποιότητα στο φαγητό. Μου απαντάει ναι. Τον ρωτάω αν ήπιε το καλύτερο κρασί που έχει πιει ποτέ σε ταβέρνα. Μου απαντάει ξανά ναι.
Ε τότε, που είναι το ακριβό ρε φίλε; Για μένα η Άθωνος είναι ακριβή. Γιατί για το αντίστοιχο γεύμα θα πλήρωνα 13 ευρώ. Αλλά τα κρέατα θα ήταν αποφάγια του προηγούμενου. Οι πατάτες προτηγανισμένες 2-3 φορές. Το κρασί νερωμένο. Το σέρβις ανεπίτρεπτο. Θα μας είχαν στριμωγμένους σε μια γωνιά ώστε να εξοικονομήσουν χώρο και για άλλους πελάτες.

Τώρα στη θέση του φίλου μου, βάλτε τα ΜΜΕ. Θα θυμάστε πέρσι τον Απρίλιο μέχρι το καλοκαίρι, τι χαμός είχε γίνει. Μας έδειχναν και μας ξαναέδειχναν τις τιμές του ψωμιού στην Ιταλία. 1 ευρώ. Μετά μας έδειχναν τις τιμές του ψωμιού στην Ελλάδα. 1,05. Το συμπέρασμα; Ο δημοσιογράφος με ύφος 1000 καρδιναλίων να αποφαίνεται ότι η Ελλάδα είναι πανάκριβη σε σχέση με τις άλλες Ευρωπαικές χώρες.

Ας δούμε όμως τι είδους έρευνα έκανε ο τρισμέγιστος αυτός δημοσιογράφος.
Πήγε στην Ιταλία; ΟΧΙ βέβαια Γύρισε 5-6 φούρνους ώστε να βγάλει τη μέση τιμή του ψωμιού της Ιταλίας; ΟΧΙ βέβαια. Πήγε σε κάποιο φούρνο, εδώ στην Ελλάδα; ΟΧΙ βέβαια. Τι έκανε λοιπόν; Μπήκε στο Ίντερνετ, βρήκε μια τιμή του ψωμιού της Ιταλίας σε κάποιο σάιτ, πήρε μετά τηλέφωνο τη μάνα του και τη ρώτησε πόσο αγοράζει αυτή το ψωμί στη γειτονιά της και ύστερα έκανε ένα πινακάκι με τις τιμές και ιδού το συμπέρασμα.
Η Ελλάδα είναι πανάκριβη.

Το μεγαλύτερο κακό στην υπόθεση δεν είναι ο βλάκας δημοσιογράφος με την νηπιακή του έρευνα. Το μεγαλύτερο κακό είναι ότι υπνωτίζουν τον κόσμο. Τον καθοδηγούν. Εκείνη την περίοδο όπου και αν πήγαινες, άκουγες συζητήσεις για τις τιμές. Γιατί; Γιατί μας είχαν πιπιλίσει το μυαλό. Δεν υπήρχε κάποιο άλλο θέμα στην επικαιρότητα οπότε έπεσε σήμα από τον Κυριακού και τον Λαμπράκη να δημιουργήσουν ένα.
Δεν έχει σημασία αν το θέμα είναι υπαρκτό ή όχι. Σημασία έχει να υπάρχει κάτι για να προβάλλουν. Χρόνια και πάγια τακτική.

Εμείς όμως έχουμε θέμα. Να μην τρώμε ότι μας σερβίρουν. Να αξιολογούμε τις πληροφορίες. Να σκεφτόμαστε όλες τις παραμέτρους. Έτσι μόνο θα γλυτώσουμε και δεν θα γίνουμε ρομποτάκια που αναπαράγουν αυτά που θέλουν κάποιοι.

Στην τελική, το αν η Ελλάδα είναι ακριβή χώρα σε σχέση με τις άλλες, φαίνεται από την σχέση τιμής/ποιότητας που προσφέρει σε βασικά είδη.
Χίλιες φορές να πληρώσω π.χ. 1 ευρώ και να πάρω το λεωφορείο στην Αγγλία που ξέρω ότι έρχεται την τάδε ώρα, δεν παίρνει παραπάνω κόσμο από ότι πρέπει, δεν έχει μέσα τη σάρα και τη μάρα, παρά να πληρώσω 0.5 ευρώ εδώ και να είμαι στριμωγμένος, χωρίς κλιματιστικό και χωρίς να ξέρω τι ώρα θα περάσει και που θα σταματήσει.
Αν δεις ψυχρά τα νούμερα, το 1 είναι μεγαλύτερο από το 0,5.
Αλλά αυτό το 0.5 διαφορά, μπορεί να σου κάνει τη ζωή ευκολότερη στη μισή ώρα διαδρομής για τη δουλειά σου.

2 σχόλια:

Ανώνυμος,  31 Μαρτίου 2009 στις 1:13 π.μ.  

Στο τελος το θετεις πολυ σωστα το ολο ζητημα. Στην Ελλαδα πληρωνουμε και χαμπαρι δεν παιρνουμε οτι κατι το ακριβοπληρωνουμε ενω δεν εχει αξια. Απο την αλλη οταν πληρωνουμε την ποιοτητα γκρινιαζουμε.
Πανε ρε Ελληνα στην αγγλια να παρεις λεμονια. Ενα ενα τα αγοραζουν. Ουτε κατα διανοια να παρουνε με το κιλο. Και το ιδιο κανουν στα περισσοτερα προιοντα. Εδω παμε λαικη και γεμιζουμε τσανταρες. Ο μεσος αγγλος παει λαϊκη και εχει, 2 μηλα, 2 πορτοκαλια, 1 μπανανα, 1 λεμονι, ενα σακουλακι μαρουλι κλπ.
Απλα το ζητημα ειναι το εξης.Δεν εχουμε μαθει να εκτιμουμε τα σωστα. Θεωρουμε οτι τα καλα πρεπει να τα πληρωνουμε οσο τα σκατα.
Βλεπε για παραδειγμα την παιδεια μας. Δεν γουσταρουμε να πληρωσουμε φορους και να ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ το 5$ στην παιδεια, δινουμε ομως το 40% του μοισθου μας (σαν οικογενεια) για φροντιστηρια και ειμαστε ευχαριστημενοι!
Ειμαστε τραγικοι!!!

Όλα Free 31 Μαρτίου 2009 στις 2:07 π.μ.  

Xαιρομαι που τα λες γιατι ηθελα και εγω να τα γραψω, αλλα δυστυχως θα εβγαινε πολυ μεγαλο το κειμενο.

Στο τελος βεβαια δεν συμφωνω απολυτα.
Δυστυχως, οι οικογενειες οδηγουνται στα φροντιστηρια. Αν το σχολειο εκανε τη δουλεια του καλα, καμια οικογενεια δεν θα γουσταρε να πληρωνει τοσα λεφτα στα φροντιστηρια.
Αλλα ετσι ειναι το συστημα. Τοσοι ανεργοι εκπαιδευτικοι, πως θα ζήσουν?

Λεει λοιπον το κρατος στο σχολειο να μην εκπαιδευουν σωστα, να παιρνουν μια ελαχιστη γνωση με αποτελεσμα να πηγαινουν τα παιδια στο φροντιστηριο. Ετσι και το χρημα κινειται και οι ανεργοι βρισκουν δουλεια. Ολα ωραια και μελετημενα.

Το θεμα ειναι οτι μας εχουν βαλει ολους στο τριπακι του δημοσιου υπαλληλου. Για αυτο και εχουμε τοσους εκπαιδευτικους. Για αυτο η βαση του Παιδαγωγικου, απο 13 που ηταν, πηγε στο 17+.