Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

ΨΥΧΟΛΟΓΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΑΝ. ΨΩΜΙΑΔΗ

Η αληθινή ιστορία που συγκλόνισε τον κόσμο μου και όχι μόνο.
Ψυχολόγος: Dr. Koul Ασθενής: Παν. Ψωμιάδης

-Γιατρέ μου δεν είμαι καλά

-Αυτό φαίνεται. Πως μπορώ να σας βοηθήσω όμως εγώ?

-Νιώθω την ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον. Να βρω ένα στήριγμα. Το δικό μου στήριγμα

-Μάλιστα. Θέλω να μου μιλήσετε για τα παιδικά σας χρόνια. Ήταν ευχάριστα?

-Κοιτάξτε. Από μικρός ήταν ξεκάθαρο ότι ο Παναγιώτης Ψωμιάδης θα γινόταν κάποια μέρα μεγάλος και τρανός. Τα παιδιά της γειτονιάς δεν με παίζανε στη μπάλα γιατί φοβόντουσαν. Εγώ νευρίαζα και τους έλεγα: ο Ψωμιάδης θα παίξει μπάλα είτε κάποιοι το θέλουν είτε όχι. Πιο μετά στο σχολείο, στις εκλογές για το 15μελές βγήκα τελευταίος με 0 ψήφους. Είχε γίνει ένα μικρό λαθάκι με τη δική μου. Τότε, πάλι νευρίασα και τους είπα: ο Ψωμιάδης θα βγει πρόεδρος του 15μελούς είτε το θέλετε κάποιοι είτε όχι. Πήγα και κάρφωσα στον Διευθυντή όλους τους συμμαθητές μου που είχαν κάνει κάποια αταξία. Γύρισα στον Διευθυντή και του είπα: ο Ψωμιάδης δεν καρφώνει, ο Ψωμιάδης υπηρετεί την αλήθεια απλώς. Τελικά έγινα πρόεδρος και αποφάσισα να πάμε 3μηνη εκδρομή αντί για 5ημερη, κάτι που βρήκε αντίθετους τους περισσότερους γονείς. Αλλά ο Ψωμιάδης δεν μασάει. Αργότερα στο πανεπιστήμιο γνώρισα τον πρώτο μου έρωτα. Της προσέφερα τα πάντα. Αλλά αυτή δεν μου καθόταν. Της είπα: ο Ψωμιάδης σήμερα θα σε πηδήξει θέλεις δεν θέλεις. Αυτή μου απάντησε: ο Ψωμιάδης σήμερα μάλλον θα παίξει με τον μικρό του Ψωμιάδη. Αμέσως κατάλαβα ότι αυτή η γυναίκα ήταν η τέλεια για μένα. Και τελικά την παντρεύτηκα. Αργότερα, για τις εκλογές της ΔΑΠ, βγήκα πάλι τελευταίος με 1 ψήφο. Με ψήφισε μόνο η γυναίκα μου. Πάλι έγινε κάποιο λάθος με τη δική μου. Δεν κατάλαβα ποτέ τι δεν έκανα σωστά όταν ψήφιζα. Τέλος πάντων. Πήγα στους επιτελείς της ΔΑΠ και τους είπα: ο Ψωμιάδης θα γίνει πρόεδρος της ΔΑΠ είτε το θέλετε είτε όχι. Αυτοί προφανώς δεν το ήθελαν. Έτσι, αναγκάστηκα να πάω στον πρύτανη και να τους καρφώσω όλους. Τελικά έγινα πρόεδρος και ξεχώρισα ανάμεσα σε χιλιάδες. Με ξεχώρισαν και τα στελέχη της Ν.Δ. και μου προσέφεραν θέση στο ψηφοδέλτιό τους. Αλλά εγώ τους απάντησα: ο Ψωμιάδης έχει όνειρο να γίνει Νομάρχης. Τελικά, ο κόσμος με εμπιστεύτηκε και ακόμα να καταλάβω γιατί. Μια μέρα είχα ομιλία στην πλατεία Αριστοτέλους. Μαζεύτηκε περίπου, να μην υπερβάλλω κιόλας, 9.000.000. κόσμος. Όλοι μαζί φώναζαν ρυθμικά το όνομά μου. Γύρισα και τους είπα: ο Ψωμιάδης θα κάνει τα πάντα για σας. Ακόμα και μηχανόβιος και αρκουδιάρης θα ντυθεί αν χρειαστεί. Τελικά χρειάστηκε. Το όνομά μου πέρασε πλέον τα στενά όρια της Θεσσαλονίκης. Άρχισαν να με καλούν τα μεγάλα κανάλια της χώρας. Μίλησα με το Βερύκιο. Μου την έμπαινε συνέχεια και αναγκάστηκα να του πω: Βερύκιε, ο Ψωμιάδης δεν προσκυνάει κανέναν Καραμανλή, ο Ψωμιάδης θα σας πηδήξει όλους και θα γίνει και πλανητάρχης άμα γουστάρει. Με το που άκουσε τη λέξη πήδημα ο Αυτιάς κοκκίνισε. Μου είπε: πρόσεχε πως μιλάς Παναγιώτη, μας βλέπει πολύς ηλικιωμένος κόσμος. Τότε άρχισαν να μου γυρνάνε τα μυαλά. Του είπα. Τέλος, ο Ψωμιάδης θα πάει στον Παπαδάκη αύριο. Αυτό ήταν. Άρχισε να μου λέει γλυκόλογα μετά. Ακόμα όμως και μετά από όλα αυτά ο Ψωμιάδης νιώθει κενός. Γιατρέ μου, τι έχει ο Ψωμιάδης?

-Καταρχήν γιατί μιλάτε στον Γ΄ ενικό για το πρόσωπό σας?

-Ο Ψωμιάδης δεν καταλαβαίνει τι του λέτε. Μια διάγνωση θέλει ο άνθρωπος μόνο.

- Ε τότε, άμα δεις τον Ψωμιάδης πες του να πάει και να ……. Αααα και να μου δώσει και 50 ευρώ για την επίσκεψη.




* Η ιστορία είναι τόσο αληθινή, όσο και η υπόσχεση της κυβέρνησης για αύξηση των συντάξεων.