H MΠΑΣΚΛΑΣΑΡΙΑ,Η ΜΠΟΥΡΖΟΥΑΖΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΤΡΕΧΕΙ ΣΤΑ ΓΥΦΤΙΚΑ

Μπαίνω μέσα σε αυτό. Γίνομαι ένα μαζί του. Έτσι για να ξεχνιέμαι. Ίσως και γιατί μου καλαρέσει. Ναι,μ' αρέσει να βλέπω ανθρώπους με μούτρα χαμογελαστά και όχι ξινισμένα,με ύφος λες και τους ρίξανε χαλασμένο αβγό στα μούτρα.

Κεφάρω ανθρώπους που δεν βλέπουν όλες τις μέρες και εποχές ίδιες. Δεν μ' αρέσει κυρία μου να μου έρχεται ο άλλος και τώρα,μέσα στο κατακαλόκαιρο να μου λέει θα (μ)πάω στο Ντουμπάι. Ήρεμα!Ξέρεις υπάρχουν και αυτές οι κοκέτες που θέλουν από τον μπαμπάκα ή τον αντρούλι να τους πάει στα εξωτερικά. Δεν τους φτάνουν πάνω από 15,000 ακτογραμμής (η μεγαλύτερη στη Μεσόγειο),μου θέλουν ξενικά νερά. Τα κακομοιράκια!

Tα κιριλίκια τους με χαλάνε,με πλήττουν,με μελαγχολούν. Θέλω ανθρώπους "χύμα" και όχι στημμένους. Όχι μαγαζιά που σου προσφέρουν υπηρεσίες των 2 ευρώ για 20 μόνο και μόνο επειδή είναι χάι κλάς. Η εκμετάλλευση των ηλιθίων από άτομα που ξέρουν να (ξε)πουλούν.

Γεμίσαμε πιτσιρικάδες που τους πήρε ο φάδα(ρ) μια Μερτσέντες για να ρίχνουν κοριτσάκια που εντυπωσιάζονται από την λάμψη.

Έχουν δει τα μάτια μου...Μέχρι "μωρό" 16 χρονών να ανοίγει σαμπάνιες!Σταυροκοπήθηκα για να μην κάνω κάτι άλλο!

Καλά θα κάνεις κύριε μου και κυρία μου και θα πας στο Ντουμπάι. Είχες και στο χωριό σου άλλωστε χρυσούς τοίχους και ξενοδοχεία στο νερό.

Για τους υπόλοιπους,τραβήξτε και άλλες φωτογραφίες από την Αμοργό. Δεν θυμάσαι πως είναι;Άμα θέλεις μπορώ να σου γράψω και για αυτή!