Κοράλια

Μίσος. Βαμμένα μυαλά. Τεμαχισμένα. Που έπαψαν να σκέφτονται ελεύθερα. Απόψεις δέσμιες της λογικής του κοπαδιού. Κοπάδια. Πρόβατα στην υπηρεσία του τσοπάνη. Βελάζουν δυνατά, και προσφέρουν το σώμα τους ως κρέας. Κρέας στο τραπέζι του Μεγάλου Αδερφού. Που ξεχάστηκε στον θρόνο... Στον Θρόνο που κουβαλάνε τα θηλαστικά. Για θηλαστικά πρόκειται...
Αντιεξουσιαστές (χρησιμοποίησα κεφαλαίο γιατί είναι η πρώτη λέξη της πρότασης), αναρχικοί, χρυσαυγίτες, εθνικιστές... Μάζα. Όμοια με εκείνη στα ξενυχτάδικα της παραλίας. Χάνουν τη ζωή τους στην λεωφόρο της Νίκης. Στους ρυθμούς του ροχαλητού τους. Τους βλέπεις και καταλαβαίνεις γιατί φτάνεις στον πάτο. Τα πρόβατα για να ελεγχθούν χρειάζονται σκυλιά. Σκυλιά. Και ο τσέλιγκας ας ανοίγει φύλλο για την πίτα της Κυριακής. Τα εκπαιδευμένα σκυλιά αρκούν. Χαμένη νοημοσύνη. Γενιές βλακείας που κυβερνώνται από το τηλέφωνο και τις λέξεις του αφεντικού. Γενιές επίδειξης, χαμένων αξιών, μηδενικής κριτικής σκέψης. Οι πολιτικοποιημένοι βάνδαλοι και οι ηλίθιοι απολίτιστοι που προσκυνούν τα μπουκάλια και τους υπεύθυνους δημοσίων σχέσεων. Απολίτιστοι. Απολίτιστη πανδημία.
Όταν σου χαρίζουν το βυθό και επιλέγεις να γίνεις κοράλι, σε λυπάμαι.