Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009

Κάτι από παλιά...

Ο Νότος της Χαλκιδικής (Δεύτερο "πόδι")

Το Καλαμίτσι δεν βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την Θεσσαλονίκη. Και αυτοί οι δρόμοι της Σιθωνίας είναι βασανιστικοί. Στο Thalatta Camp μας υποδέχτηκαν με ανοιχτές αγκάλες, καθώς η πείρα προσφέρει σιγουριά. Ο δροσερός… λίβας στοίχειωνε τις σκέψεις μου και η θάλασσα του Βορείου Αιγαίου έμοιαζε να με καλεί. Η προεργασία – προετοιμασία, αποτελούσε ένα δραματικό μαρτύριο με την στολή να μην επιθυμεί να αγκαλιάσει το καλογυμνασμένο μου κορμί… (Ελληνορωμαϊκή, Body Building και πάει λέγοντας). Αφού δημιούργησα την δική μου θάλασσα και πλησίασα την κατάσταση της αφυδάτωσης, αφιέρωσα τις τελευταίες… ρανίδες της ενέργειας μου σε ένα σπρίντ προς το νερό. Ο εξοπλισμός υπερπλήρης. Μαζοχιστικά στενή στολή, μάσκα, φιάλες οξυγόνου και μια ζώνη με τα απαραίτητα βαρίδια που χρειάζεται διψήφιο αριθμό ατόμων για να τοποθετηθεί στη μέση του επίδοξου δύτη.
Κοίταξα το Άγιον Όρος, σημάδεψα νοερά την σκήτη της Αγίας Άννης και προσευχήθηκα γονυπετής στους οσίους που… αλώνιζαν στο μυαλό μου πριν το μακροβούτι. Εικόνες από “τα σαγόνια του καρχαρία” γέμισαν τη διαθέσιμη μνήμη του εγκεφάλου μου, μεταλλαγμένες φάλαινες δολοφόνοι, εφιαλτικές σμέρνες και επικίνδυνα σαλάχια.

Και μετά το κενό… Βυθίστηκα σε έναν κόσμο διαφορετικό, απόλυτης ηρεμίας, αλλόκοτο για κάποιον που συνήθισε να τριγυρίζει στο κέντρο της Τσιμισκή. Εμπειρία αξέχαστη, που παγιδεύει τις αισθήσεις και σε αφήνει με ανοιχτό το στόμα (προσοχή, αιτία πνιγμού, άντε να βρεις τον αναπνευστήρα μετά). Το υγρό στοιχείο σε κυριεύει και σε προσκαλεί σε μια εξερεύνηση διαρκείας. Γοητευτική αίσθηση με τις φυσαλίδες να συνοδεύουν ένα ταξίδι μαγείας. Μοναδική παραφωνία το γεγονός πως ο εκπαιδευτής μου δεν γνώριζε το εντυπωσιακό παλμαρέ μου στις καταδύσεις. Δεν κατόρθωσα να αναδείξω την χρόνια εμπειρία μου καθώς πραγματικά, με φρουρούσε και επέβλεπε την κάθε μου κίνηση. Οι άπειροι ίσως και να έχουν ανάγκη αυτή την υπερβολική προστασία.


Λοιπόν, δοκιμάστε αυτό το extreme sport ανεπιφύλακτα. Και να θυμάστε πως απέναντί σας είναι ο Άθως. Οι μοναχοί – θαυματοποιοί και η προσευχή θα σας βγάλουν από κάθε δύσκολη θέση…

(Οι φωτογραφίες, ναι, είναι από εκεί.)

6 σχόλια:

sweet16,  10 Ιουλίου 2009 στις 4:18 μ.μ.  

μια απίστευτη ομορφιά... αξίζει!!

Σγουραμαλης,  10 Ιουλίου 2009 στις 5:36 μ.μ.  

βρε Καγια, εγω ως κατοχος εκπαιδευτικου αστεριου CCMAS/PADI ξέρω οτι ο πρωτος κανονας ειναι ΣΥΝΕΧΗ επιβλεψη, ΠΑΝΤΑ σε ζευγάρια και να προσεχει ο ενας τον άλλον. Αντε , την επομενη φορα παμε να γοργονιαστουμε μαζι. Εχει ενα ψιλομετριο ναυαγιο εξω απο τα Σανη.

Σγουραμαλης,  10 Ιουλίου 2009 στις 5:37 μ.μ.  

CMAS, sorry για το επιπλεον C

Σγουραμαλης,  10 Ιουλίου 2009 στις 5:41 μ.μ.  

"Σκουπιδοφάγο του μυαλου". Έτσι το αποκαλώ.

forget-me-not,  10 Ιουλίου 2009 στις 6:44 μ.μ.  

να σας δω να γοργονιαζεsτε παρεα... και τι στον κοσμο!

MR. KAYA,  10 Ιουλίου 2009 στις 8:39 μ.μ.  

Χαααχαχαχαχα! Σγουρέ, πάμε αύριο;