Sony και καλά, τρομολαγνεία

Θα είμαι σύντομος αφού σε αυτή τη περίπτωση ένα και ένα κάνουν δύο, για όσους θέλουν να δουν τη πραγματικότητα.

Ποιους αφορά η τρομοκρατία? Σίγουρα όχι τον απλό πολίτη. Στόχος τρομοκρατικού χτυπήματος είναι οι έχοντες εξουσία , αυτοί που καθορίζουν τη μοίρα χιλιάδων ανθρώπων. Επιχειρηματίες, πολιτικοί, μαφιόζοι. Αυτοί πρέπει να ανησυχούν. Καμιά δημοκρατία και κανένας θεσμός δε κινδυνεύει από τρομοκράτες. Εμένα με αφορά και κινδυνεύω από τον απλό εγκληματία, κλέφτη, σουρωμένο οδηγό-δολοφόνο.

Για να σχεδιάσουν τη δολοφονία σου ή θα πρέπει να είσαι λέρα μεγάλη χωμένη στα σκατά ή άγιος άνθρωπος ( Γκάντι, Ούλοφ Πάλμε).

Καλοί άνθρωποι στην εξουσία είναι ελάχιστοι, οπότε υποθέτω οι πιο πολλοί που ζητάνε συνοδεία αστυνομίας έχουν λερωμένη φωλιά.

Οι λόγοι ενός τρομοκρατικού χτυπήματος είναι για ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Τι είδους είναι ο λογαριασμός? Εκδίκησης. Ενόχλησης. Ξεκαθαρίσματος για να αδειάσει η ¨θέση¨και να την πάρει κάποιος άλλος, πιο βολικός. Ιδεολογικός. Το κάθε υποψήφιο θύμα αναλαμβάνει τις ευθύνες του.

Πόσους δολοφονεί η τρομοκρατία? ΕΛΑΧΙΣΤΟΥΣ.

Πόσες ανθρωποώρες και εκατομμύρια ξοδεύονται στην αντιτρομοκρατία? ΑΠΕΙΡΑ. Ποιοι έχουν όφελος? Τα χωμένα στα σκατά μέχρι το λαιμό υποψήφια "θύματα" που μπορούν ανενόχλητα να παρασιτούν.

Είπαμε, ελάχιστοι άνθρωποι που υπερασπίζονται ανθρώπους είναι στόχοι τρομοκρατίας και αυτοί εκτελούνται με εντολή άλλων ανθρώπων μέσα από τα κυκλώματα της εξουσίας οι οποίοι ενοχλούνται από την επιρροή που έχουν τα θύματα στο κόσμο, επειδή τον αφυπνίζουν και γίνονται εμπόδια στα σχέδια τους.

Βασικό δόγμα αυτών που έμμεσα ελέγχουν τη τρομοκρατία.

"'Όπου δεν υπάρχει πόλεμος, υπάρχει τρομοκρατία και όπου δεν υπάρχει τρομοκρατία, τη δημιουργούμε"

ΔΕΝ με αφορά η τρομοκρατία, διότι ΕΓΩ κινδυνεύω από άλλα χειρότερα και πιο καθημερινά προβλήματα.

Οι πολίτες, η μεγαλύτερη μάζα του πληθυσμού δηλαδή, πεθαίνουν από τροχαία, από έλλειψη συστήματος υγείας, από καρκινογόνα τρόφιμα, από τη μόλυνση του περιβάλλοντος, από τη ρύπανση. Χέστηκα για τα δύο, τρία δέκα θύματα ετησίως από τις διάφορες σέχτες. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Και αν πεθαίνει και κάποιος αθώος που και που, έτσι είναι η ζωή. Άδικη.

Εμένα με ενδιαφέρει το πόσοι πεθαίνουν από τις άλλες αιτίες με τις οποίες δεν ασχολείται κανένας.

Οι ανθρωποώρες και τα χρήματα για τη δήθεν αντιτρομοκρατία, που έχει έμμεσα οφέλη ( Κινδυνολογία, να τρομάζει ο πολίτης, να σπέρνουμε το φόβο για να ψηφίζουμε καταπιεστικούς νόμους, να "τρώμε" λεφτά από μίζες SIEMENS CI4, ολυμπιακοί αγώνες) για την εκάστοτε εξουσία και ΟΧΙ για τον πολίτη, θα μπορούσαν να διατεθούν πολύ πιο σωστά και ωφέλιμα.

Εγώ, χωρίς τα μέσα και την εκπαίδευση, μπορώ ρωτώντας πέντε ανθρώπους και επισκεπτόμενος πέντε καφετέριες να προμηθευτώ ό,τι ναρκωτικό κυκλοφορεί στην αγορά. Να βρω από 38άρι πιστόλι μέχρι καραμπίνα

Ανοίγοντας μια οποιαδήποτε πολιτική εφημερίδα να βρω πουτάνες τις οποίες τις έφεραν με το ζόρι δουλέμποροι από Βουλγαρία, Μολδαβία, Ρωσία κλπ.

Η Αστυνομία με όλα τα μέσα, τις γνώσεις, τους κατάλληλους ανθρώπους και με τη κρατική υποστήριξη ΣΙΓΟΥΡΑ μπορεί πιο εύκολα, γρήγορα και αποτελεσματικά να βρει και να συλλάβει όποιον παρανομεί.

Γιατί δεν το κάνει?

Εγώ λέω ότι δεν την αφήνουν.

Εγώ ξέρω ότι δεν την αφήνουν και ξέρω και το γιατί. Αυτό το γιατί όλοι σας το υποψιάζεστε

Καλή η δημοκρατία και η ελευθερία του ατόμου, αλλά αλίμονο στη κάθε εξουσία αν παραείναι ελεύθερος ο πολίτης. Τότε θα μπορεί να σκέφτεται και αν σκέφτεται θα καταλάβει και αν καταλάβει αυτοί θα πάψουν να κάνουν ό,τι θέλουν και να είναι εξουσία. Οπότε, φόρτωσέ τον με τεχνητά προβλήματα και αδιέξοδα, δώστου έναν ακόμα φόβο ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ και ανακατεύθυνε τη σκέψη του προς πράγματα που δεν τον αφορούν αλλά που θα τον εντυπωσιάσουν.

Δεν είμαι υπέρ της δολοφονίας ανθρώπων (εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων) αλλά η τρομοκρατία ΔΕΝ είναι δικό μου πρόβλημα γιατί δεν είναι δικό μου κατασκεύασμα. Το ίδιο θα λέω και αν σκάσει βόμβα όταν θα περνάω έξω από ένα υπουργείο. Δε γουστάρω τους τρομοκράτες αλλά πιο πολύ δε γουστάρω αυτούς που βάζουν ΕΜΕΝΑ να πολεμήσω τους τρομοκράτες.

Δεν είμαστε εμπόλεμη ζώνη όπως στη Παλαιστίνη, ούτε υπό κατοχή όπως στο Ιράκ ή στην Β. Ιρλανδία ούτε υπόλειμμα Φρανκικής καταπίεσης όπως στη χώρα των Βάσκων.

Είμαστε μια χώρα χύμα στο κύμα με λαμόγια στην εξουσία ενός από τα πιο διεφθαρμένα κράτη παγκοσμίως μετά από τη Κολομβία γεμάτο παρακρατικά εξωκοινοβουλευτικά παράσιτα.

Σα χώρα δε μας παίρνει κανείς στα σοβαρά, επηρεάζουμε ελάχιστα έως καθόλου το παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό και οι πολιτικοί μας είναι πολιτικά ανύπαρκτοι. Κατά συνέπεια και η τρομοκρατία μας, ποιοτικά και ποσοτικά είναι ανύπαρκτη αλλά πάντα χρήσιμη αν καταφέρουν να της δώσουν άλλη διάσταση, τη μεγεθύνουν και τη χρησιμοποιήσουν ΕΝΑΝΤΙΩΝ μας.

Εν τω μεταξύ( για να αναφέρω ένα μικρό παράδειγμα) έξι νεκροί κάθε μέρα πεθαίνουν στους δρόμους, δέκα χιλιάδες κάθε έτος μένουν ανάπηροι αλλά ένας αθώος αστυνομικός θύμα χρησιμοποιείτε για να σπείρει το φόβο. Ο φόβος, ο οποίος είναι το πιο καλό εργαλείο της κάθε εξουσίας.

kommatoskyla.blogspot.com