ΚΕΡΑΥΝΟΙ ΚΑΙ ΑΣΤΡΑΠΕΣ ...

...Στα μάτια και στο νου μου. Σε ένα γεμάτο θέατρο Δάσους χθες πλάκωσε ο Δίας και μας έβρεξε για τα καλά. Δύο τραγουδάκια ακούσαμε από τον Θανάση Παπακωσταντίνου και μετά η ψιχάλα έπεφτε ράιτ θρου!Η ψιχάλα έγινε βροχή και η βροχή,μπόρα. Περιμέναμε με αγωνία αν τελικά θα γινόταν η συναυλία αλλά τσουκ (ουχί για τον Kaya!). Χωρίς πολλές μεμψιμοιρίες και κλάματα μαζέψαμε τα βρεγμένα αυτάκια μας και κατεβήκαμε μέσα στο μπουρίνι μέχρι το κέντρο πάνω στις πατούσες μας. Άμα έχεις καλή παρέα,κυρία μου και χωρίς πολλά προβλήματα να βασανίζουν το (κατά τ' άλλα βρεγμένο) και όμορφο προσωπάκι σου,όλα καλά πηγαίνουν,πρίμα!Τι και αν έχεις προγραμματίσει άλλα,τι και αν σου ήρθαν άλλα,οπλίζεσαι με το πιο όμορφο χαμόγελο σου,παίρνεις τη κομπανία και τρέχεις κατά Ροτόντα πλευρά για τσίπουρα,τι ποτό Θεέ μου,μετά μου μιλάτε για ρούμι!Με την βροχή να συνεχίζει να γεμίζει τους δρόμους λασπουριά και τον αστράγαλο να χάνεται λες και βρίσκεσαι στα νησιά Φίτζι μέσα στο χώμα,το μυαλό συνεχίζει να ταξιδεύει. Συνεχίζει να ονειρεύεται,συνεχίζει να απολαμβάνει τη στιγμή,με την ψυχή να σου κλείνει το μάτι καταφατικά. Για κάτι τέτοιες στιγμές αξίζει να ζει ο άνθρωπος,κάτι τέτοιες στιγμές σε κάνουν να ζεις και όχι απλά να υπάρχεις.
Βγείτε και χαρείτε τη βροχή,παίξτε μαζί της,σχηματίστε εικόνες με τις ψιχάλες,ζωγραφίστε με τα αστέρια. Είναι κρίμα να κρεμάμε τα αυτιά και τις αναμνήσεις του μέλλοντος στο ράφι...
Υ.Γ:Τους ευχαριστώ όλους,και τον σκηνογράφο Δια για την χθεσινή βραδιά!Αερικό θα γίνω...