Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ


Υπάρχουν άνθρωποι που διψούν για εξουσία. Οποιασδήποτε μορφής. Αρκεί να έχουν κάποιους να δουλεύουν για αυτούς. Έτσι ηδονίζονται. Από την Βουλή ως την παρέα,από την εταιρεία ως τους συνεργάτες υπάρχουν και δυσκολεύουν το έργο σου.

Ξεκινάς με το όνειρο και την ελπίδα και σκοντάφτεις στις ατελείωτες συζητήσεις,στις ανούσιες υποθέσεις και τις ατελέσφορες αντιπαραθέσεις ώσπου να σβήσει από μέσα σου κάθε ίχνος δημιουργικότητας,κάθε σπίθα θετικής ενέργειας και κάθε όρεξη αφιλοκερδούς συμμετοχής.

Και εκείνοι με τον ψεύτικο αέρα που τους δίνει η ψευδαίσθηση ότι "τα ξέρουν όλα" χαίρονται για το κατάντημά σου και σού απλώνουν το χέρι για να σε τραβήξουν από το βούρκο που τόσο επιμελώς και βλακωδώς οι ίδιοι σε έριξαν.

Και ξαφνικά το όνειρο φαντάζει εφιάλτης και το φάντασμα της αποτυχίας σε στοιχειώνει κάθε ώρα και στιγμή .Από τα χειρότερα αισθήματα η απογοήτευση. Σου τρώει τα σωθικά και σου ροκανίζει την ψυχή. Και το κουράγιο ακόμα αργεί να φανεί,κουρασμένο και αυτό από την ατέλειωτη και επαναλαμβανόμενη "καινούργια αρχή".

Αυτός είναι αδέρφια, κατά τη γνώμη μου, ο ορισμός του Συμβιβασμού. Της χειρότερης μέχρι στιγμής αιτίας, που τα όνειρα μένουν για πάντα όνειρα...