Σεκς γουηθ ολ δε σιτυ

Μάλιστα! Στη προσπάθειά του ο Μιχαλάκης από μαύρος να γίνει λευκός κατέληξε μπεζ. Τώρα απέκτησε και το πεθαμενί. Από τους αγαπημένους μου ήδη όταν ήταν παιδί ακόμα στους Jackson 5. Άντε, σειρά να παίρνουν τώρα και οι Rolling Stones επειδή γέρασαν και μας κούρασαν αν και μου αρέσουν και ο Bono των U2 επειδή με έχει κουράσει. Σκέτο. Ο Bono ειδικά από τη πολλή αγάπη για τον πλανήτη θα πάθει και τίποτα.  Έτσι είναι αν είσαι ευαίσθητος και άντρας. Θέλεις να προσφέρεις. Αν είναι και με το αζημίωτο, ακόμα καλύτερα.

Αν είσαι όμως ευαίσθητος και άντρας και δε βγάζεις μία τότε ακόμα καλύτερα για τη ψυχή σου. Αν και η ευαισθησία στον άντρα θεωρείται κουσούρι, κάτι σαν την ομοφυλοφιλία του Χριστόδουλου. Προσόν η ομοφυλοφιλία είναι στη τηλεόραση. Βέβαια εκεί πρέπει να συνοδεύεται και με άλλα προσόντα τα οποία δε μας απασχολούν αυτή τη στιγμή.

Το προσόν ( εγώ έτσι το θεωρώ) της αντρικής ευαισθησίας λοιπόν, είναι κοινωνικά κατακριτέο. Κυρίως από τις γυναίκες. Μη ν ακούτε που μας αποκαλούν αναίσθητους. Η δικιά τους άποψη περί της αντρικής ευαισθησίας έχει πολλά "έτσι & γιουβέτσι", " εδώ ευαίσθητος, εκεί σκληρός", "το πρωί μαθητής το βράδυ νταβατζής","υπηρέτης της καρδιάς μου και αφέντης του μυαλού μου" και άλλες δεκάδες αλληλοσυγκρουόμενες προϋποθέσεις που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι θέλουν 5-6 άντρες στη συσκευασία του ενός. Αυτό για τους κοινούς θνητούς είναι και αδύνατο και ανυπόφορο. Ομιλώ εκ πείρας αφού αποτελώ την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Βέβαια υπέφερα αρκετά μέχρι να τα καταφέρω αλλά αυτή τη στιγμή έχω μέσα μου διαθέσιμους εννέα άντρες και τρεις γυναίκες, σύνολο δεκαεπτά αν προσθέσω και τα πέντε παιδιά που κουβαλάω.

Επιστρέφω στην ανάγκη έκφρασης του αντρός. Λίγα παραδείγματα για τον πόλεμο και την καταπίεση που δεχόμαστε από τον γυναικείο πληθυσμό θα μας βοηθήσουν.

Καλοκαίρι. Ζέστη. Υπάρχει καλύτερο ρούχο από μια φούστα? Να είσαι και χωρίς εσώρουχα, με φρεσκοξυρισμένα τα cojones σου, αεράκι, δροσιά. Άρχοντας. 

Δε χρειάζεται να πλατιάσω για τα προτερήματα της φούστας, ούτε να επιχειρηματολογήσω για το αν η φούστα είναι ΚΑΙ αντρικό ρούχο. Η ιστορία σε όλα τα πλάτη της γης, διαχρονικά μιλάει αντί για μένα. Αρχαίοι Έλληνες, τσολιάδες, Σκωτσέζοι, Ρωμαίοι, ινδιάνοι, Δερβίσηδες κλπ. Σήμερα όχι μόνο θα σε κοιτάνε σαν εξωγήινο αν βγεις με φούστα αλλά ούτε μπορείς να βρεις αντρική φούστα, να φοράς έστω και για μέσα στο σπίτι.

1ο Συμπέρασμα: Σημερινό κριτήριο αντρισμού είναι αν φοράς παντελόνι. Και γαμώ τα κριτήρια, δε χρειάζεται να το σχολιάσω.

Πάμε σε μια ακόμα ενδυματολογική αυθαιρεσία. Τα μπλουζάκια. Τα γυναικεία έχουν σχεδόν όλα ανοιχτό μπούστο. Αντρικό μπλουζάκι που να είναι ανοιχτό στο στήθος είναι αν όχι ανύπαρκτο, τουλάχιστον δυσεύρετο. Αναγκάζεσαι και φοράς αυτά που είναι κλειστά στο λαιμό ή τις άλλες αηδίες με δύο κουμπάκια ανοιχτά και γιακά (ή χωρίς) Δηλαδή δέκα πόντους όλο κι όλο για να δροσίζεσαι στο στήθος.

Θα μου πεις φόρα πουκάμισο και άσε ανοιχτά τέσσερα κουμπιά ( να βάλω και χρυσή αλυσίδα???)

Ναι, αλλά εδώ δε λέμε για πουκάμισα αλλά για μπλουζάκια.

Πάμε τώρα στα εσώρουχα. Γιατί τα γυναικεία μυρίζουν όλα τόσο ωραία? Ε? Γιατί τα αντρικά μυρίζουν ύφασμα? Γιατί τα γυναικεία είναι όλα μπιρμπιλωτά, χαριτωμένα, πολύχρωμα σε άπειρα σχέδια και χρώματα? Γιατί τέτοια κακογουστιά στα αντρικά? Άπειρες επιλογές για τις γυναίκες πενήντα, άντε με το ζόρι εκατό επιλογές για εμάς. Μονότονα σχέδια, περιορισμένη χρωματική παλέττα, έλλειψη φαντασίας στη σχεδίαση. Γιατί? Επειδή ΕΤΣΙ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ.

20 Συμπέρασμα. Οι γυναίκες μας πολεμάνε παίρνοντας εκδίκηση για τις χιλιετίες αντρικής καταπίεσης. Εξαφανιζόμασται. Στο τέλος όταν δεν θα υπάρχουμε να πάνε στα χωριά στα βουνά που έχουν έλλειψη γυναικών ή στη Κίνα που έχουν πλεόνασμα αρσενικών.

Πάμε παρακάτω. Σεξουαλικά βοηθήματα. Α, μια παρένθεση. Υπάρχει τεράστια βιβλιογραφία για τη γυναικεία σεξουαλικότητα, τον δικό τους οργασμό, τις δικές τους ανάγκες κλπ. Εννέα στις δέκα λέξεις που γράφονται ή θα εξυμνούν το "λουλούδι" τους ή θα προσπαθούν να το ερμηνεύσουν, να το υπηρετήσουν, να το δικαιολογήσουν, να το εξηγήσουν.

Εσύ που γεννήθηκες αρσενικό, παρταρκιδιας.

Θέλεις να πας σε ένα σεξ σοπ να ψωνίσεις. Αμάν, λες μόλις κοιτάς γύρω σου. Που μπήκα? Στη πηγή του πουλιού?

Δονητές-dildo, παλλόμενες μπάλλες, κορδόνια με μπίλλιες, συσκευές που δονούνται, εσώρουχα με προεκτάση-πέος, τεράστια γκάμα δονητών και σε μέγεθος και σε σχήματα και σε χρώματα και σε τύπο υλικού και επιφάνειας. κρέμες ερεθισμού, σχοινιά, φτερά, πούπουλα κλπ. ΟΛΑ για τις γυναίκες. Ρωτάς "Για τους άντρες ρε παιδιά? και σου δείχνουν άπειρες τσόντες, κάτι πλαστικά αιδοία-αηδία, κάτι φουσκωτές κούκλες με τρεις οπές ηδονής που τις βλέπεις και προτιμάς να πηδήξεις το μπαλλόνι Μπομπ Σφουγγαράκη του ανηψιού σου παρά αυτές, κάτι φουσκωτά πρόβατα κακής ποιότητας και κάτι Σουηδικούς υπερμεγενθυτές πέους οι οποίοι δεν μεγενθύνουν. Καλύτερα να βάλεις το πουλί σου στην ηλεκτρική σκούπα.

Όλα στην υπηρεσία του γυναικείου οργασμού, που επιπλέον ΜΠΟΡΟΥΝ να έχουν και αλλεπάλληλους!, ενώ εμείς ΜΟΝΟ έναν κάθε φορά.

Τουλάχιστον, όμως, εμείς αυτόν τον έναν τον έχουμε σίγουρο!

3ο Συμπέρασμα: Δικό σας ( όπως λέει ο Ρέμος, η Βίσση κλπ όταν βαριούνται να τραγουδήσουν)