Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

Παιδόφιλοι κτηνοβάτες



Αν κάτι αντιπαθώ πιο πολύ από τους κτηνοβάτες είναι οι παιδόφιλοι αν και συμπαθώ τα ζώα πιο πολύ από τα παιδιά. Έχω μια αδυναμία στο ζωικό βασίλειο, ιδιαίτερα στα δελφίνια. Ειδικά ψητά στη σχάρα είναι πεντανόστιμα.
Ίσως έχει τύχει και σε εσάς πιο συχνά να θέλετε να σκοτώσετε (όχι βέβαια κυριολεκτικά!) κάποιο κωλόπαιδο της γειτονιάς αλλά σπανίως έως ποτέ ένα ζωάκι. Και ακόμα πιο συχνά ενήλικες.
Προσωπικά είμαι υπέρ της κάυσης των νεκρών ανθρώπων και μερικών ζωντανών. Θα συμφωνήσω ότι όλοι έχουμε δικαίωμα στη ζωή αλλά θα προσθέσω ότι έχουμε και υποχρέωση απέναντι στο θάνατο.
Αλλά πρώτα απ'όλα έχουμε και υποχρέωση απέναντι στη ζωή. Τη δική μας, των άλλων της φύσης, απέναντι σε ό,τι θεωρούμε "ζωντανό", σε ό,τι έχει "ζωή", γεννιέται, αναπτύσεται, εξελισεται, δημιουργεί, επηρεάζει κλπ., άυλο & υλικό. Είτε είναι δέντρο με χυμούς, είτε έχει καρδιά και αίμα είτε είναι ιδέα, επιθυμία, κατάσταση.
Με αυτή την έννοια, μας περιλαμβάνουν πολλά "ζωντανά" πλάσματα.Αυτό σημαίνει αυξημένες υποχρεώσεις απέναντι τους. Αν θέλουμε.
Τελικά καταλήγουμε να επιλέγουμε ποια θα αφήσουμε ζωντανά, με ποια θα σχολούμαστε πιο πολύ, με ποια λιγότερο.
Πολύ σημαντικό θεωρώ όμως να μη βλάπτουμε ό,τι ζωντανό δε το θεωρούμε χρήσιμο για εμάς για μικρόψυχους λόγους. Προτιμώ να βλάπτω όσο το δυνατόν πιο συνειδητά. Ένα απλό παράδειγμα είναι ότι δε θα πετάξω σκουπίδια στο δάσος επειδή βαριέμαι να τα κουβαλήσω μερικά μέτρα ή να τα πάρω μαζί μου. Σέβομαι πιο πολύ τον εμπρηστή από τον αδιάφορο. Ο πρώτος τουλάχιστον ξέρει γιατί το κάνει και δέχεται τον ρόλο του επικίνδυνου δολοφόνου της φύσης. Ο δεύτερος είναι ηλίθιος και επικίνδυνος ΔΙΧΩΣ να το ξέρει, να το συνειδητοποιεί. Για τον πρώτο υπάρχουν νόμοι της κοινωνίας, ο δεύτερος θα συνεχίσει να κυκλοφορεί ανενόχλητος.
Σωστά ίσως πείτε ότι η καταστροφή που προξενεί ο πρώτος είναι πολύ μεγαλύτερη ως μέγεθος. Αλλά αν λάβουμε υπόψη πόσοι από το δεύτερο είδος ζουν ανάμεσά μας και προσθέσουμε όλα τα "μικρά εγκλήματα" που προκαλούν στη διάρκεια της ζωής τους θα καταλήξουμε ότι η ζημιά είναι συνολικά μεγαλύτερη. Τα καθημερινά μικρά παραπτώματα που τα δεχόμαστε και για τα οποία αδιαφορούμε, με το χρόνο σχηματίζουν μια κρούστα αναισθησίας, αναλγησίας επάνω μας με αποτέλεσμα να επιτρέπουμε και τα μεγάλα.
Είναι από τα πιο έξυπνα κόλπα της ηλεκτρονικής εποχής μας να κλέβεις μηνιαία ένα λεπτό του ευρώ από χιλιάδες τραπεζικούς λογαριασμούς για να μη μπορεί να το αντιληφθεί ο καταθέτης. Μικρές παρασπονδίες, μεγάλη ανοχή και αυτό όταν γίνει αντιληπτό.
Δεν λέω να σκοτώνουμε όποιον πετάει το αποτσίγαρο από το παράθυρο, δε μιλάω για τη τιμωρία.
Μιλάω για την ΑΝΟΧΗ. Η τιμωρία λαμβάνει υπόψη της πολλές παραμέτρους, η ανοχή μόνο μία.
Τον εαυτό μας. Δεν ανέχομαι την ανοχή. Ενοχλήστε ό,τι σας ενοχλεί. Πράξη, συμπεριφορά, πολιτικό, ιδεολογία.
Αυτή τη καθημερινή απάθειά σας στα μικρά εκμεταλλεύονται με τον καλύτερο τρόπο για να έχουν χώρο να κάνουν τα μεγάλα εγκλήματα. βασίζονται στην ΑΝΟΧΗ σας η οποία έχει μεν σφυριλατήσει την ΑΝΤΟΧΗ σας την οποία όμως ΕΣΕΙΣ και μόνο εσείς θα πρέπει να επιλέγετε ΠΟΥ, ΠΟΤΕ και για ΠΟΙΟΥΣ λόγους θα τη διαθέτετε.
Έχετε πιο πολύ δύναμη μέσα σας απ'όσο φαντάζεστε, απλά σας έχουν στερήσει τη δύναμη της φαντασίας. Η ανοχή σας τροφοδοτεί τη δύναμη των άλλων και βρίσκουν χώρο για να κάνουν κυριολεκτικά ό,τι θέλουν.
Το βλέπετε και το ζείτε καθημερινά. Το ξέρετε. Σας ενοχλεί.
Γιατί το επιτρέπετε ακόμη;
Εκτός αν είστε ζώο ή μικρό παιδί, που και τα δύο λειτοουργούν κυρίως με βάση το ένστικτο.
Τότε να προσέχετε τους διάφορους κτηνοβάτες και παιδόφιλους που σας αλυσοδένουν και σας δελεάζουν με γλυκά, καραμέλες και καθησυχαστικά λόγια.

kommatoskyla.blogspot.com

1 σχόλια:

MR. KAYA,  10 Ιουνίου 2009 στις 4:06 μ.μ.  

Πολύ καλός. Πάρα πολύ καλός...