Σάββατο 16 Μαΐου 2009

TΑ ΜΕΡΗ ΤΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ...

Το κακό μέρος. Το μισό-άδειο ποτήρι. Αυτή η μίζερη και απαισιόδοξη στάση με κουράζει. Αλήθεια στο λέω κυρία μου.
Σε κάθε ιστορία υπάρχει και ο "κακός".Εστιάζουμε πολλές φορές σε αυτό. Χάνουμε την τρομερή προσπάθεια του ήρωα μας,του "καλού".Με (ξε)τρελένουν οι άνθρωποι που χαμογελάνε. Που ακόμα και την παρατήρηση θα στην κάνουν με το χαμόγελο. Όλοι μας κάνουμε λάθη,φυσικά. Όλοι μας την έχουμε πατήσει. Αλλά γιατί να μην πιστεύουμε στο καλό;
Υπάχει τέλειο;Τέλειος άνθρωπος;Τέλεια κατάσταση;
ΦΥΣΙΚΑ!
Γιατί να μην υπάρχει;Γιατί όλοι να έχουν ελαττώματα;Άλλωστε ποιος μπορεί και καθορίζει το ελάττωμα,το λάθος και το σωστό;
Κάποιο κομμάτι μας μπορεί να φαντάζει άσΚημο (που θα έλεγε και η γιαγιά μου) σε κάποιον αλλά για κάποιον άλλον είναι τέλειο!Φανταστικό και παιχνιδιάρικο!
Αλλάξτε μυαλά...Σκεφτείτε πως με την αρνητικότητα δεν βγαίνει πουθενά...Αγαπήστε τον διπλανό σας και κυρίως τον εαυτό σας...Μόνο έτσι θα ζήσουμε πραγματικά ευτυχισμένα τα 80 χρόνια μας στη Γη(ς)!

10 σχόλια:

Ανώνυμος,  16 Μαΐου 2009 στις 10:24 μ.μ.  

επιτελους.... πες τα αγορι μου...

Tom Sawyer 16 Μαΐου 2009 στις 11:50 μ.μ.  

Ευχαριστώ πολύ!Κύριε-κυριά Ανώνυμε!

Ανώνυμος,  17 Μαΐου 2009 στις 6:49 μ.μ.  

Αγαπητέ Tom Sawyer...
..."τα μέρη των σκέψεων" με άγγιξαν τόσο πολύ, σχετίζονται άμεσα με όσα βιώνω και σκέφτομαι τον τελευταίο καιρό και συμφωνώ τόσο πολύ με την άποψη σου που δε γινόταν να μην αφήσω το σχόλιο μου!Γράφεις "η μίζερη και απαισιόδοξη στάση με κουράζει" και έρχομαι να συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Αναπνέουμε, τρώμε, πίνουμε, περπατάμε, ερωτεύομαστε, προσπαθούμε να ερωτευτούμε,έχουμε κινητό-ά, αυτοκίνητο-α,φίλους, οικογένεια...υλικά και συναισθηματικά έχουμε τα πάντα που μας θυμίζουν οτι είμαστε εδώ, υπάρχουμε,ζούμε!Κι αντί να μείνουμε σ'αυτο το κομμάτι της ζωής/ευτυχίας δημιουργούμε προβλήματα απο το τίποτα, περιτριγυριζόμαστε απο αυτή την αρνητικότητα, όπως λες και συ και τα τινάζουμε όλα στον αέρα!Όλοι το λέμε και όλοι το ξεχνάμε οτι η ευτυχία κρύβεται σε απλά πράγματα, αναζητούμε "μεγαλεία" ή ψεύτικες εμπειρίες της στιγμής, ξεχνόντας οτι η ουσία είναι αλλού. Κι έτσι φτάνουμε στο σημείο να μην μας ικανοποιεί τίποτα!Να ψάχνουμε το ΤΕΛΕΙΟ και να μην το βρίσκουμε!Οχι γιατι δεν υπάρχει!Γιατι εγώ συμφωνώ με σένα οτι υπάρχει αλλά γιατι δεν ξέρουμε πως είναι και ακόμα και να το βρούμε δεν μπορούμε να το αναγνωρίσουμε,στεκόμαστε, το κοιτάμε για λίγο και το προσπερνάμε!Ακριβώς επειδή δεν ξέρουμε οτι αυτό είναι που ψάχνουμε εμείς οι ίδιοι και επηρεαζόμαστε απο το ΤΕΛΕΙΟ του άλλου!Το είπες και εσυ όμως: το ΤΕΛΕΙΟ του άλλου δεν σημαίνει οτι είναι ΤΕΛΕΙΟ και για μας τους ίδιους!Έχουμε μπει σε μια τροχιά με πλαστές ανάγκες, πλαστές εμπειρίες και με μόνο οδηγό το τί κάνουν οι άλλοι και πώς είναι οι άλλοι!Έχεις δίκιο που μας παρακινείς να γνωρίσουμε πρωτίστως τον εαυτό μας!Γιατί όλα απο' κει ξεκινάνε!Και δεν μπορείς να φανταστείς πόσο εκνευρίζομαι με ανθρώπους που υιοθετούν τις απόψεις, τον τρόπο ζωής,το στυλ, το ΤΕΛΕΙΟ "του άλλου" και δεν αφήνουν τις επιλογές τους να φανούν προς τα έξω,ακόμα και όταν δεν συμφωνούν με τη μάζα!Όπως και να το κάνουμε φαίνεται ποιός είναι αληθινός και ποιός οχι, ποιός αναζητά το δικό του ΤΕΛΕΙΟ και οχι το ΤΕΛΕΙΟ κάποιου άλλου!Είναι ωραίο να ακολουθείς το ένστικτο σου και να ακούς την καρδιά σου, όχι όμως όταν το ένστικτο και η καρδιά σου επηρεάζονται απο άλλους!Και αναρωτιέμαι μετα απο όλα αυτά:Πώς να μην (ξε)τρελαθείς,αγαπητέ Tom Sawyer, με ανθρώπους που χαμογελάν;Κι εγώ η ίδια, σε αυτήν την κατηγορία ανήκω!Ένα χαμόγελο απο γνωστό ή άγνωστο και μου' φτιαξε τη διάθεση!Life is simple and unique...live it or leave it!!!

P.S.:Sorry για το εκτενές σχόλιο...αλλά θα'σκαγα!Ευχαριστώ που μου'δωσες την αφορμη να τα εκφράσω!

Tom Sawyer 26 Μαΐου 2009 στις 2:22 μ.μ.  

Εντάξει νομίζω πήρα το καλύτερο σχόλιο που θα μπορούσα να έχω.
Κυρία Αδήλωτη,λοιπόν...
Εύχομαι κάποια στιγμή να καταλάβουμε ότι στη κάθε μας κίνηση,στη κάθε μας λέξη και στιγμή περιτριγυριζομαστε από την τελειότητα.Βλέπεις τον ήλιο,παιδιά να τρέχουν,άτομα να μιλάν,ζευγάρια να φιλιούνται.Τρομερές εικόνες...
Η ουσία είναι μια...
Η τελειότητα υπάρχει,είναι εκεί έξω.Πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια και τις ψυχές μας και να την μεταλάβουμε.

Υ.Γ:Σε ευχαριστώ και πάλι και συγγνώμη για την καθυστέρηση της απάντησης!

Ανώνυμος,  27 Μαΐου 2009 στις 7:40 μ.μ.  

Δεν πειράζει που άργησες να απαντήσεις...σημασία έχει να γράφεις και να σκέφτεσαι πάντα τόσο ωραία και τόσο "αληθινά" και κατ'επέκταση να βάζεις και μας να συμφωνούμε ή οχι μαζί σου και να σου αφήνουμε τα εκτενή σχόλια μας!!!

Tom Sawyer 28 Μαΐου 2009 στις 9:07 μ.μ.  

Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που συνεχίζω να πατώ ακόμα πλήκτρα.Γιατί υπάρχουν και κάποια άτομα που εστιάζουν στις σκέψεις μου,στις σκέψεις ενός νέου ανθρώπου και (αντ)απαντούν.
Προσωπικά προτιμώ αυτούς που διαφωνούν μαζί μου,όταν έχουν λόγο να το κάνουν.Με μαθαίνουν...

Ανώνυμος,  28 Μαΐου 2009 στις 10:25 μ.μ.  

Είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κάποιος μαζί μας, πιστεύω πως πάντα έχουμε κάτι να μάθουμε!(Στην προκειμένη περίπτωση και για τον ευατό μου μιλώντας, τις περισσότερες φορές σyμφωνώ μαζί σας κύριε Tom Sawyer)Απλώς όταν διαφωνούμε με κάποιον μπορούμε να ακούσουμε και μια διαφορετική άποψη όχι μόνο για να την ακούσουμε, αλλα για να αντιληφθούμε οτι υπάρχει και το διαφορετικό και ίσως τότε καταλάβουμε οτι δεν είναι και τόσο διαφορετικό!Όπως λέει και ο Ελύτης: "η απόσταση ανάμεσα στο χαρτί που τσαλακώνεις και το χαρτί που ισιώνεις είναι μηδαμινή και συνάμα τεράστια" Γι'αυτό να μην σταματήσεις να πατάς τα πλήκτρα ποτε!!!

Tom Sawyer 29 Μαΐου 2009 στις 4:32 μ.μ.  

Το μόνο που έχω να πω είναι...Ελπίζω να σε "παρακινήσω" και να ξαναέχουμε παρόμοια συζήτηση!!!
Σ'ευχαριστώ!

Ανώνυμος,  29 Μαΐου 2009 στις 11:12 μ.μ.  

Εγω σ'ευχαριστώ γιατι πραγματικά με παρακινείς! Και να'σαι σίγουρος οτι οπωσδήποτε θα έχουμε παρόμοια συζήτηση!Θα το καταλαβαίνεις απο τα "εκτενή" σχόλια μου!Γιατί με όσα γράφεις, μόνο εκτένη αξίζουν να είναι τα σχόλια που σου αφήνουν!

Ανώνυμος,  7 Ιουνίου 2009 στις 1:12 π.μ.  

Απίστευτο ποστ...! Μακάρι να μπορούσα κ εγώ να σκέφτομαι έτσι.