ΑΝΕΒΟΚΑΤΕΒΑΣΜΑΤΑ...

Έχω μπερδευτεί πάλι...Με έχουν μπουρδουκλώσει πάλι αυτοί οι (συμ)φοιτητές. Οι άτιμοι...Πως γίνεται να υπάρχουν τόσο διαφορετικά κεφάλια,ίδιας γενιάς αλλά με τόσο διαφορετικό τρόπο σκέψης;Άτομα που ανεβάζουν το επίπεδο της γενιάς μας και άτομα που (κατά)φέρνουν το επίπεδο στο επίπεδο!Ανήκω και γω σε αυτούς και αλήθεια το λέω,σας το εξομολογούμαι,άκρη δεν μπορώ να βγάλω μαζί τους. Διχασμένοι κόσμοι...
Ας πούμε πλησιάζει 13 Μαΐου και οι περισσότεροι,κομματοποιημένοι φοιτητές τρέχουν να σε γλείψουν από πάνω ως κάτω. Με τους τηλεφωνικούς καταλόγους να παίρνουν φωτιά για να δουν,και καλά,τι κάνεις,πως είσαι. Γλώσσες που τρέχουν σάλια,σιχαμερές και γλοιώδεις. Πρόβατα ενός τσομπάνη που τα θρέφει για να τους σφάξει (σ)το μέλλον. Αρνούμαι πεισματικά να πιστέψω πως αυτοί ανήκουν στη γενιά μου...
Ευτυχώς,μέσω της φοιτητικής εβδομάδας,ξεχνιέμαι. Παρακολουθώ παραστάσεις ατόμων που χαίρονται πραγματικά αυτό που κάνουν. Χωρίς κέρδος,παιδεύονται,ψάχνονται για να βελτιωθούν και να σου παρουσιάσουν κάτι εξαιρετικό. Επαναλαμβάνω χωρίς κανένα απολύτως κέρδος,χρηματικό ή κομματικό. Αξιέπαινες πράξεις όμορφων ατόμων που εκτιμούν τη δύναμη της προσπάθειας.
Διαφορετικά φρούτα από όμοιο κήπο...Τα φρούτα όμως άμα τα κόψουμε στα δύο,θα χαλάσουν,θα σαπίσουν . Είναι κρίμα να σαπίσουμε και εμείς όπως,πλέον μεγάλο μέρος της γενιάς του Πολυτεχνείου ...