Ο Μέγας Αλέξανδρος και ο καταραμένος Όφις

Μικρή χώρα, μικρές επιδιώξεις, μικρά όνειρα, μικρές ιδέες... Τα μάτια των Ελλήνων, καρφωμένα στις εικόνες της κρατικής τηλεόρασης, χαϊδεύουν τους κοιλιακούς του εθνικού μας συμβόλου για αυτόν τον μήνα, και αφήνουν στις στιβαρές του πλάτες τις ελληνικές φιλοδοξίες. Η ελληνική γραμμή κρούσης βρίσκεται στην πρωτεύουσα της Ρωσίας, όχι για να συζήσει τη δημιουργία ενός νέου αγωγού, καθώς τα οικονομικά οφέλη πρέπει να καταχωνιαστούν σε τσέπες πολιτικού και ο ελληνικός λαός έφτασε τα όρια του αυτή την εβδομάδα, αλλά για να ξοδέψει τα απομεινάρια του φορολογικού μας υστερήματος σε κουστούμια, πάρτυ, σαμπάνιες, χορευτές και λοιπούς καραγκιόζηδες... Άραγε, το Υπουργείο Πολιτισμού, έδωσε ποτέ κανά τάλιρο για τον άξιο και αυθεντικό Καραγκιόζη του αθάνατου Σπαθάρη;
Καραγκιοζοπαίκτες...
Και εμείς οι φιγούρες τους, πάνω σε ένα πανί που έχει χρόνια να πλυθεί, μπροστά σε μια λάμπα που κάηκε και μυρίζει ακόμα... Μείναμε μικροί άνθρωποι, να κουβαλούμε την κληρονομιά Μεγάλων προγόνων. Μείναμε μικροί άνθρωποι που υποκλινόμαστε στις μικρότητες του γυαλιού... Μαριονέτες.

Διπλωματία του κώλου με πόντους και σημαίες... Πάντα, ο όφις ταπεινώνει. Σκύψτε τώρα το κεφάλι...