Τετάρτη 15 Απριλίου 2009

Cosi e, se vi pare

Τώρα ίσως περάσει από το μυαλό σας ότι είναι φωτογραφίες που έστειλε ο Dr Koul από τα κατεχόμενα. Τι να σας πω, εγώ τις βρήκα στο συρτάρι του γραφείου του. Τώρα που λείπει , ευκαιρία να παραβιάσω την ιδιωτική του ζωή. Από την άλλη μπορεί να σας λέω και ψέμματα και να είναι από την τελευταία διαφήμιση κατά του AIDS " Φοράτε προφυλακτικο" και τα σχετικά. Σας διαβεβαιώ ότι το γαϊδουράκι είναι θηλυκό. Δεν είμαστε ανώμαλοι εμείς εδώ. Τουλάχιστον η μειοψηφία. Πού θέλω να καταλήξω; Είναι σαν να με ρωτάτε που πάει ο δρόμος έξω από το σπίτι μου. Πάει όπου θέλω. Στα ίδια μέρη που μπορεί να σας οδηγήσει και ο δικός σας δρόμος έξω από το σπίτι σας. Δεν έχει τέλος. Κίνα, Περού, Μαλιακό, Μαξίμου ή Ρηγίλλης. προχωράς, στρίβεις, συνεχίζεις κ.ο.κ. Συμπέρασμα: Είναι θέμα οπτικής. Το είχε πει ο Μπαρτ, συμφώνησε και ο Καμύ, οπότε τί άλλο θέλετε; Επιβεβαίωση θέλετε. Ωραία. Για να την κάνετε τί; Να βεβαιωθείτε. Υπάρχει απάντηση δηλαδή. Η κρίσιμη ερώτηση όμως θάπρεπε να είναι; Θέλετε να υπάρχει απάντηση; ( όπως έχω γράψει και στο βιβλίο μου). Για να δούμε....

Για παράδειγμα, τί βλέπετε στις επόμενες εικόνες και ποιοι συνειρμοί σας δημιουργούνται;


Ζώα, άνθρωποι, ζώα που φέρονται ως άνθρωποι και το αντίθετο. Ντροπή, αίσχος, ρίγος, ζήλεια, ηδονή, δέος, αδιαφορία, γλυκές αναμνήσεις και άλλα πολλά συναισθήματα γεννάνε σε πολλούς οι εικόνες, οι παραστάσεις γύρω μας. Ε, και; Ο καθένας έχει τις δικές του (παραστάσεις) και δίνει τις προσωπικές του ερμηνείες. Αυτό είναι το κλειδί. Προσωπικές ερμηνείες! Όπως από το πιο βαθιά εθνικό μπορούμε να νιώσουμε το μεγαλείο του υπερεθνικού έτσι και από τις καθαρά ατομικές αντιλήψεις έχουμε τη δυνατότητα να συλλάβουμε τις πιο διαπροσωπικές-υπερατομικές έννοιες. Αυτές που  υπερέχουν έναντι των μικροσυμφερόντων μας. Μία κατάληξη;                                                     

Έχουμε, όλοι μας, πιο πολλά που μας ενώνουν από όσα μας χωρίζουν. Τώρα γιατί στεκόμαστε στα λίγα και ασήμαντα; Ρωτήστε το σαλιγκάρι.