ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΑΘΗΚΕ Ο ΕΡΩΤΑΣ

Καλησπέρα αγαπητοί αναγνώστες του Υ. Σήμερα ξύπνησα πολύ πιο αργά από το συνηθισμένο. Μάλλον το συνηθισμένο είναι άλλο τώρα μετά από τόσες μέρες διακοπών. Μπαίνω λοιπόν που λέτε σε διάφορες σελίδες για να πάρω μια ιδέα του τι γίνεται γύρω μου. Εφημερίδες online,blogs...

Κάποια στιγμή μπήκα και στον Ελεύθερο Τύπο. Αφού έριξα μια ματιά στους τίτλους των ειδήσεων που έτσι και αλλιώς δεν διέφεραν και πολύ από των άλλων εφημερίδων το μάτι μου έπεσε πάνω στην ψηφοφορία:

"Πιστεύετε στην αναγκαιότητα των οίκων ανοχής;"

Δεν ξέρω τι έχω χάσει τις μέρες που έλειπα αλλά αυτό δεν πρέπει να το επιτρέψουμε! Τώρα τους φταίνε και οι ιερόδουλες! Φυσικά και πιστεύουμε στην "αναγκαιότητα" των οίκων ανοχής! Είναι λειτούργημα! Σώστε τις ιερόδουλες!

Βλέπετε η κοινωνία στην οποία ζούμε καθρεφτίζεται σε αυτούς τους οίκους. Εκεί μαλακώνουν τα πάθη του κάθε πικραμένου. Κάποτε οι ιερόδουλες εργάζονταν κάτω από μαρμάρινη στέγη, αργότερα σε μοναστήρια και αυτοκρατορικά μαντριά και τώρα σε "οίκους" . Όταν τις χρειάστηκε η κοινωνία ανέβασαν το ΑΕΠ κατά 25% ενώ τώρα η "αναγκαιότητά" τους τίθεται υπό αμφισβήτηση. Εκεί οι γυναίκες , κάποιες από ανάγκη άλλες λόγω εκβιασμών και άλλες συνηδειτά, δουλεύουν και διεκδικούν το δικό τους μερίδιο από μια ζωή που τις πέταξε στο περιθώριο. Στην τελική εκεί πληρώνονται για τις υπηρεσίες τους!

Μην ξεχνάτε ότι οι πραγματικές "πουτάνες" (και μάλιστα άνευ αμοιβής) είμαστε όλοι εμείς και το μεγάλο μπουρδέλο είναι άλλο...

Συνεπώς η ερώτηση θα έπρεπε να ήταν κάπως διαφορετική :

"Πιστεύετε στην αναγκαιότητα των νταβατζήδων;"

Αλλάζοντας μία μόνο λέξη βλέπετε πόσο διαφορετικό είναι τώρα το ερώτημα...Σκεφτείτε λίγο αυτά που σας είπα πριν προλάβετε να με κρίνετε για την άποψή μου.
"Ευτυχώς που δεν χάθηκε ο έρωτας. Ευτυχώς που υπάρχουν πουτάνες." τραγουδούσε ο Βασίλης...