ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Παίρνω την πρώτη μου ανάσα. Ανοίγω για πρώτη φορά τα μάτια μου και βλέπω τον κόσμο. Βάζω τα κλάματα. Όλα είναι άγνωστα.Γυρίζω από αγκαλιά σε αγκαλιά και νιώθω σαν μια λιχουδιά. Που τρώνε όλοι και γεμίζουν ευτυχία. Χάνομαι. Είμαι πολύ μικρός. Όχι για πολύ όμως. Μεγαλώνω. Πάω πια δημοτικό. Κάνω τις πρώτες μου παρέες. Αλλά μόνο με αγόρια.Τα κορίτσια είναι χαζά. Σήμερα γύρισα σπίτι ματωμένος. Μάλωσα με ένα παιδί. Δεν μου αρέσει να με καταπιέζουν. Αλλά όλα αυτά είναι παιδιάστικα. Πάω πια γυμνάσιο. Γνωρίζω κι άλλους. Τώρα όμως με ενδιαφέρουν και οι άλλες. Νομίζω ότι ένιωσα το πρώτο μου τσίμπημα. Ερωτεύτηκα για πρώτη μου φορά. Αθώα κι όμορφα. Χωρίς τίποτα παραπάνω από το να νιώθεις ότι η παρέα και η συντροφιά της κοπελιάς είναι ο παράδεισος. Άντε και κανένα φιλάκι. Πόσο μαλάκας ήμουν. Τώρα που πηγαίνω λύκειο τα βλέπω αλλιώς τα πράγματα. Είμαι προχωρημένος πια. Χτίζω τα όνειρα μου για το μέλλον. Βάζω τους στόχους μου και απλά βομβαρδίζομαι από το κόμπλεξ των πανελληνίων. Ήρθε το τέλος του κόσμου. Πιέζομαι από παντού. Θα σκάσω. Φυλακίζομαι στην πιο φιλελεύθερη ηλικία μου. Αλλά τι θυμήθηκα τώρα που τελειώνω το Πανεπιστήμιο. Είμαι στο τέρμα για να βγω στην πραγματική ζωή. Πέρασα τα πιο υπέροχα χρόνια της μέχρι τώρα ζωής μου. Καπνός έγιναν. Καπνός? Όπως και τα επόμενα 10 που ίδρωνα για ένα κομμάτι ψωμί. Και το έτρωγα μπροστά στο κορνιζωμένο πτυχίο μου. Βολεύτηκα κάπου όμως. Ευτυχώς που έχω την καλή μου. Επιτέλους θα ανοίξουμε και το δικό μας σπιτικό. Θα τα βολέψουμε. Χαλάλι όλες οι θυσίες μας. Τώρα που είμαι στο νοσοκομείο και κρατώ την κόρη μου στην αγκαλιά μου δεν με νοιάζει τίποτα. Είναι λες και κρατώ στα χέρια μου μια λιχουδιά. Κάθε φορά που τρώω από αυτή γεμίζω ευτυχία... Μα πως πέρασε ο καιρός. Το κορίτσι μου πήγε δημοτικό,γυμνάσιο,λύκειο. Τώρα κάθομαι στα σκαλιά της εκκλησίας και περιμένω να έρθει. Θα την παραδώσω στον γαμπρό. Καλό παιδί. Θα την κάνει ευτυχισμένη. Πρέπει. Αφού εγώ είμαι στο νοσοκομείο και δεν θα την βγάλω για πολύ ακόμα. Η ώρα έφτασε. Αν και το δωμάτιο γεμάτο εγώ είμαι μόνος. Βάζω τα κλάματα. Ρίχνω μια κλεφτή ματιά στον κόσμο για στερνή φορά. Κλείνω τα μάτια μου. Αφήνω την τελευταία μου ανάσα.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ