ΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ...

Κάθισα και παρακάλεσα δυο λέξεις μόνο της φωνής μου.
Μα μέσα απ' το κενό δεν βρήκε να μου στείλει κάτι..
Και αγάπησα την ελπίδα, αυτή που έχασαν όλοι οι άλλοι γύρω μου και ξέχασαν μέχρι και οι πιο ρομαντικοί.
Ίσως γιατί δεν μου άρεσε το μαύρο, ποτέ δεν μ' άρεσε το μαύρο. Δε φοράω μαύρα ρούχα, φοβάμαι τη μαύρη θάλασσα, εκεί, στα βαθιά, διώχνω τη νύχτα όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Και βαρέθηκα να λέω...
Βάλτε λίγο χρώμα στη ζωή σας...
Δεν είναι όλα άσχημα.
Δεν μπορεί να είναι όλα άσχημα.

FORGET-ME-NOT