Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟΥ

Κοντά στις 2 ώρες σήμερα απέναντι από εκεί που δουλεύω μια θεία καθάριζε ένα μαγαζί. Όλα καλά ως εδώ. Το εκνευριστικό της υπόθεσης ξεκινάει τώρα. Έπιασε που λέτε αυτή , να μην τη χαρακτηρίσω, το λάστιχο και άρχισε να πλένει το πεζοδρόμιο. Με όρεξη και μανία έριχνε το νερό επί, και εγώ δεν ξέρω , πόση ώρα για να καθαρίσει -τι;- το πεζοδρόμιο! Είσαι καλά γαμώ την τρέλα μου; Το πεζοδρόμιο; Πλάκα με κάνεις; Δηλαδή τώρα που το καθάρισες το γλείφεις άμα λάχει; Αλλά το ίδιο κάνουν και το καλοκαίρι. Πιάνουν ένα λάστιχο και δώσ' του να βρέχουν δρόμους,πεζοδρόμια, τσιμέντα. Δροσίζει λέει. Ρε είστε με τα καλά σας; Με 42 βαθμούς αυτό που κάνεις θα σε δροσίσει; Και μετά όλοι αυτοί θα πάνε σπίτι και θα κλείσουν τα φώτα για να διαμαρτυρηθούν για το περιβάλλον. Και η χώρα μας θα είναι παγκοσμίως πρώτη στην Ώρα της Γης. Η υποκρισία δεν μπορούσε να φανεί πιο ξεκάθαρα. Μόνο και μόνο για να λένε "Εγώ χρυσή μου τα έκλεισα τα φώτα. Νοιάζομαι για τον πλανήτη." Πόσα κιλά άχυρο έχεις μέσα στο κεφάλι σου μωρή; Μπορεί να κάποιος να μου πει; Έγραψα πιο παλιά για τη Διαμαρτυρία της Λάμπας. Έτσι είναι. Κλείνουμε τον διακόπτη και είμαστε ok με τον εαυτό μας άσχετα αν πριν πλέναμε το πεζοδρόμιο.(Μόνο που το σκέφτομαι τρελαίνομαι!) Όσοι λοιπόν είστε από αυτούς που πλένουν πεζοδρόμια συνεχίστε έτσι ακάθεκτοι. Κλείστε και τον διακόπτη στην Ώρα της Γης και μετά συνεχίστε τις μαλακίες στην Ώρα του Πεζοδρομίου. Παραπονεθείτε και λίγο για τους "υπεύθυνους" και όλα εντάξει.