Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008

ΑΡΛΕΚΙΝΟΣ

Πράξη 3η: Άννι

Η Άννι δεν μπορούσε να αρνηθεί τα αισθήματα που έτρεφε για τον Ντάνιελ.
Μαζί είχαν περάσει ένα καλοκαιρινό ειδύλλιο γεμάτο πάθος , ερωτισμό και πρόστυχα μπατσάκια, που της είχε μείνει αξέχαστο. Ο Ντάνιελ είχε αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του στην ψυχή της και στα μπούτια της. Η σχέση τους ήταν παθιασμένη, θυελλώδης, με πολλές εντάσεις και πολλές στάσεις. Έληξε άδοξα στο τέλος του ίδιου χρόνου, όταν ο Ντάνιελ ανακάλυψε το μυστικό της Άννι. Δεν ήθελε να του πει για αυτό. Όχι ακόμα. Δεν ένιωθε έτοιμη και φοβόταν ότι ο αγαπημένος της δεν θα καταλάβαινε. Όμως ο Ντάνιελ το έμαθε. Η Άννι έπασχε από το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου. Κατάφερε να το κρατήσει κρυφό για αρκετό καιρό
όμως οι κρίσεις γίνονταν πιο συχνές και πιο θορυβώδεις. Μάλιστα μια απ'αυτές ήταν τόσο δυνατή
που ο μικρός κουτσός γάτος της, ο Τίκλς, έφυγε και δεν ξαναγύρισε. Μετά από ένα τρομερό καυγά ο Ντάνιελ της φανέρωσε ότι γνώριζε.
"Το ξέρω Άννι. Μην προσπαθείς να κρατηθείς άλλο. Δεν ωφελεί."
"Αχ Ντάνιελ...σε παρακαλώ...θα σου το έλεγα στ'ορκίζομαι..." απάντησε βουρκωμένη η Άννι.
"Πάψε Άννι. Νόμιζα ότι με εμπιστεύεσαι. Νόμιζα πως σε ήξερα. Νόμιζα πως ροχάλιζες..." της είπε
και γύρισε να φύγει.
"Όχι Ντάνιελ στάσου! Ένα λεπτό μονάχα..." φώναξε δυνατά η Άννι όμως ο Ντάνιελ συνέχισε να κατευθύνεται προς την πόρτα." Μην μου το κάνεις αυτό Ντάνιελ! Θα το ξεπεράσω, θα πάω σε γιατρό, θα πάρω χάπια, θα κόψω τα μπρόκολα και τα ακτινίδια
όμως μη...μη μ'αφήνεις μόνη μου" επέμεινε η Άννι αλλά μάταια.
Ο Ντάνιελ είχε ήδη φτάσει στην πόρτα. Για μια στιγμή γύρισε να την κοιτάξει.
"Σε δέχτηκα όπως ήσουν" της είπε." Σου τα'δωσα όλα. Έκανα πίσω στα πείσματά σου, στους εγωισμούς σου και τις τρέλες σου. Έκανα υπομονή όταν έμπαινες στην τουαλέτα και ήμουν δίπλα σου όταν αρρώσταινες. Όμως δεν μπορώ να κλείσω τα μάτια-και φυσικά ούτε τα αυτιά και τη μύτη μου- μπροστά σ'αυτό...Όχι Άννι. Τελειώσαμε. Φρόντισε να το ξεπεράσεις γρήγορα και να πάρεις αποσμητικό. Αντίο"
"Ντάνιεεελ...όχιιι...".Ο ήχος της πόρτας που έκλεισε δυνατά και των βημάτων του Ντάνιελ που έφυγε τρέχοντας κλείνοντας τη μύτη του ήταν το τελευταίο πράγμα που θυμόταν αργότερα η Άννι, όταν την βρήκαν αναίσθητη στο πάτωμα. Είπαν ότι έπαθε μια πολύ σοβαρή κρίση ευερέθιστου εντέρου με αποτέλεσμα να λιποθυμήσει από τις αναθυμιάσεις. Ύστερα από αυτό το επεισόδιο η Άννι έφυγε μακριά στην εξοχή και κανείς δεν ξανάκουσε-ούτε μύρισε-ποτέ για αυτήν.


Πάνος Παπαπαναγιώτου

2 σχόλια:

Ανώνυμος,  2 Νοεμβρίου 2008 στις 5:21 μ.μ.  

καλέ, εσύ γράφεις καλύτερα από τον Προμηθές. Αυτή η εμμονή ομως στα πρωκτικά συμβάντα...θέλεις να έρθεις στον καναπέ μου να σου ρίξω μια ψυχανάλυση???

Ανώνυμος,  3 Νοεμβρίου 2008 στις 10:13 π.μ.  

η αλήθεια είνα ότι χρειάζομαι μία.Και αν είναι και βολικός ο καναπές ρίχνω και έναν υπνάκο...