17 Νοέμβρη, η γιορτή της ρετσίνας

Οι αγωνιστές κοιμήθηκαν.
Και στον ύπνο τους παραμιλούσαν λέξεις που θύμιζαν συνθήματα.
Οι λέξεις τους χάθηκαν στον αέρα.
Ο αέρας πάλιωσε και ξέχασε τα τραγούδια τους.
Τα τραγούδια τους ξέμειναν από στίχους.
Οι στίχοι χτυπάνε σε πρόσωπα σπασμένα.
Σε πρόσωπα που έπαψαν να ελπίζουν.
Ελπίδες που καίγονται τα βράδια.
Τα βράδια που πνίγηκαν στα χημικά.
Στα χημικά, στους καπνούς και το αλκοόλ.
Το αλκοόλ που έμεινε μόνο να τους χαρίζει χαμόγελα.
Χαμόγελα, στις νύχτες της παράνοιας.
Παράνοια.
Η 17 Νοέμβρη έγινε η γιορτή της ρετσίνας.
Πιείτε αδέρφια.
Πιείτε για να μην σκέφτεστε.

Mr.Kaya