Δημοκρατία με πελάτες και εμπόρους

Τρέχουν να προλάβουν τις μέρες τους. Βιάζονται να εκμεταλλευτούν τις τελευταίες ρανίδες εξουσίας. Να καταστρέψουν ολοκληρωτικά το τοπίο στο σκοτάδι. "Διορισμός αίματος". Χειροκροτώ. Βουτήξαμε στην αναξιοκρατία και γίναμε η χώρα της. Κοίτα τους στα μάτια. Τον σφαγέα που διορίστηκε γιατρός σου, την ανίδεη που τελειώνοντας το λύκειο με μέσο εξυπηρετεί με αξιώσεις τους πολίτες, τον "χρυσό γιο"* που σπούδασε στα Λονδίνα και τις Υόρκες να κάθεται στις πολυθρόνες που διεκδικείς από τα δημόσια σχολεία, από τα δημόσια πανεπιστήμια, και τα δημόσια, πλέον, φροντιστήρια. Και στα δημόσια λίκνα σκέψης που έμειναν όρθια, τα κόμματα φρόντισαν να βάψουν πρόσωπα και μυαλά, αποκτώντας τυφλούς δούλους. Ένα κοπάδι πρόβατα που επέλεξαν βαφή για το μαλλί τους.
Και εμφανίζονται μπροστά σου χωρίς ντροπή, με τη γραβάτα τους και το ακριβό αγγλικό πουκάμισο, και έχουν το θράσος να ζητήσουν την ψήφο σου. Στο εμπόριο της εξουσίας. Πρόλαβαν να μοσχαναθρέψουν τα παιδιά τους, φρόντισαν τις μοίρες των εγγονιών τους, διόρισαν τα παιδιά των φίλων τους, δημιούργησαν θέσεις για τους ίδιους τους φίλους τους και έθαψαν όλους όσοι θα μπορούσαν να προσφέρουν στην αδράνεια μακριά από τα κομματικά χωράφια. Και συνεχίζουν να περιφέρονται χαμογελαστοί, γιατί ρε ηλίθιε, είσαι ο καλύτερος... πελάτης τους.

* (Ο) "χρυσός γιός" (ουσ., μτφ.), το αποτέλεσμα του να έχεις πατέρα ένα "golden boy"