Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

ΕΣΕΝΑ ΠΩΣ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ;

"Είμαστε ότι τρώμε". Πιστεύω όλοι έχετε ακούσει αυτήν τη φράση.
Όμως εγώ διαφωνώ. Εγώ πιστεύω ότι είμαστε αυτά που θυμόμαστε.(Για την ακρίβεια αυτό που οι άλλοι θυμούνται για μας) Το τι τρώμε απλώς μας κάνει να Φαινόμαστε και όχι να Είμαστε. Οι εμπειρίες στρώνουν τον χαρακτήρα κάποιου. Και ως προς αυτό
προσπαθώ να φανώ άξιος συλλέκτης. Δεν λέω ότι τα καταφέρνω πάντα. Προσπαθώ όμως. Και αυτό που με ενοχλεί είναι όταν κάποιοι υποτιμούν την προσπάθεια αυτή ή τη χλευάζουν με τον χειρότερο τρόπο. Έτσι δείχνουν την αγάπη τους στο στάσιμο και στο προσωρινό. Επίσης κάποιες φορές , σίγουρα όλοι θα το έχετε ζήσει,μια δυσάρεστη εμπειρία είναι ο προάγγελος μια άλλης, αλλιώτικης και ευεργετικής.

Με τον καιρό μια νέα ικανότητα θα κάνει την εμφάνισή της σε εκείνον που προσπαθεί. Η ικανότητα της επιλογής. "Αυτό θέλω να το κάνω,εκείνο όχι". Έτσι γίνεσαι αυτός που θέλεις και όχι αυτός που θέλουν οι άλλοι. Έτσι λοιπόν και εγώ προσπαθώ να επιλέγω αυτό που θα κάνω με κριτήριο το τι έχει να μου προσφέρει (και όχι μόνο οικονομικά). Έτσι θα επιλέξω μια ταινία , μια εκδρομή, ένα μαγαζί, μια δουλειά , έναν φίλο. Ακόμα και την μουσική που θα ακούσω. Φυσικά και δεν δικαιώνομαι πάντα από τις επιλογές μου. Κοιμάμαι όμως ήσυχος ξέροντας ότι προσπάθησα,χωρίς να αναρωτιέμαι πώς θα ήταν αν...

Για αυτό λοιπόν όπως θα σας έλεγα να μην κρίνετε ένα βιβλίο από το εξώφυλλο έτσι θα σας συμβουλεύσω να μην κρίνετε κάποιον από τα ρούχα του, το όνομά του ή τη δουλειά του. Κινδυνεύετε να διαψευστείτε, αν όχι γελοιοποιηθείτε.Οι πράξεις είναι αυτές που σου δίνουν τις απαντήσεις. Όχι τα λόγια , ούτε τα όνειρα. Οι πράξεις. Οι τωρινές, εκείνες που πέρασαν και εκείνες που θα έρθουν. Εκείνες που οι άλλοι θα θυμούνται από σένα.

Και αν με ρωτήσετε γιατί τα γράφω αυτά δεν θα ήξερα να σας απαντήσω. Ίσως γιατί ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας.
Ίσως πάλι και όχι. Άλλωστε δεν νομίζω ότι έχει και πολλή σημασία. Ελπίζω απλώς να καταλάβατε τι ήθελα να πω.

ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ