Τρίτη 14 Ιουλίου 2009

Ο ΠΛΑΝΟΔΙΟΣ ΠΩΛΗΤΗΣ



Έχετε παρατηρήσει ποτέ τους ζητιάνους που περιπλανώνται με τα μάτια υγρά στους δρόμους;Έχετε προσέξει ποτέ αυτούς τους ΆΛΛΟΥΣ;Αυτούς που κυκλοφορούν στα σοκάκια και στα μαγαζιά με ένα δίσκο που πάνω του υπάρχει ένα ολόκληρο μαγαζάκι κρεμασμένο,μαζί με την φωτογραφία των γονιών τους,στο λαιμό τους;


Πως να τους προσέξετε αφού όλοι μας είμαστε βολεμένοι,κάτω από τα ακριβά και καινούργια μας ρούχα. Πως να τους προσέξετε αφού όποτε πλησιάζουν η όψη τους σας χαλάει την αισθητική.


Τόσο διαφορετικοί κόσμοι μα ο ένας έχει ανάγκη τον άλλον. Σκεφτείτε το...


Αυτοί πουλάνε αναπτήρες.Πουλάνε το φως και τη ζέστη. Πόσο χρήσιμο σε μια εποχή όπου βασιλεύει το σκοτάδι και το κρύο στις καρδιές των ανθρώπων.


Αυτοί πουλάνε χαρτομάντηλα. Σε βοηθάνε να σκουπίσεις τα δάκρυα σου,τώρα που και εκείνος σε αφήνει. Που σε πούλησε για κάτι άλλο.


Αυτοί πουλάνε παιχνίδια για μωρά. Τώρα που τα παιδιά μας είναι τόσο δυστυχισμένα και δεν παίζουν ποτέ,αυτοί είναι εκεί για να τους δώσουν ένα,έστω και προσωρινό,χαμόγελο.


Αυτοί πουλάνε λουλούδια. Μέσα στις γκρίζες πόλεις,δίχως πράσινο,στις μαύρες ψυχές μας,είναι κοντά σου να σου προσφέρουν λίγο χρώμα και ρομάντζο.


Αυτοί σου πουλάνε τη μουσική τους. Όταν το μόνο που ακούς είναι κορναρίσματα,σειρήνες και φωνές κάποιοι απλώνουν τις νότες τους στο χαλί του αέρα και συ τις απολαμβάνεις.


Αυτοί είναι εκεί. Σου πουλάνε στιγμές χαράς και χαμόγελου με μοναδικό αντάλλαγμα τα ψιλά σου,αυτά που είναι χωμένα στο πίσω μέρος του πορτοφολιού σου,με τα οποία αυτός όμως θα ζήσει. Την επόμενη φορά που θα δείτε κάποιον τέτοιο,μην του πείτε ένα ξερό "όχι,δεν θέλω,φύγε".Τουλάχιστον ξανασκεφτείτε το,ίσως τελικά να έχετε πιο πολύ την ανάγκη του απ' ότι αυτός την δική σας!