ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΙΠΑΜΕ;

Καλημέρα στις χιλιάδες,δεκάδες χιλιάδες,εκατομμύρια εκατομμυρίων αναγνώστες του Υ! Χθες είδα ένα πολύ ωραίο όνειρο: Ήμουν λέει στην παραλία της Θεσσαλονίκης και δεν μύριζε σκατά! Είχα λέει και το ποδήλατό μου μαζί και έκανα βόλτα στον σύγχρονο και Ευρωπαϊκό ποδηλατόδρομο τρώγοντας μπουγάτσα με εκπτωτικό κουπόνι και πίνοντας καφέ χειροποίητο από τα Βαρσνά.

Είδα και τον Δήμαρχο να τσαλαβουτάει στα καταγάλανα νερά του Θερμαϊκού αφού πρώτα είχε ξεντυθεί και είχε διπλώσει τα ρούχα του για να μην τσαλακωθούν. Ο λόγος που βούτηξε με τόσο ενθουσιασμό δεν ήταν άλλος από κάποιοι γκομενάκι.
Τουρίστρια θαρρώ πως ήταν. Είναι γνωστό ότι τρίχα από μ...ί σέρνει καράβι. Δεν θα σύρει τον Δήμαρχο που είναι σαν Κανόε-Καγιάκ;

Και μέσα σε όλα αυτά χθες διένυσα περί τα 480 χιλιόμετρα από το πρώτο πόδι στο δεύτερο και από το δεύτερο πίσω. Ε τι ποιο πόδι; Της Χαλκιδικής ντε! 2 ατυχηματάκια έτσι για πρωινό και ηλιοθεραπεία και για μεσημεριανό πυρκαγιά με πεύκο. Η εντύπωση που μου έμεινε είναι ότι και τα δυο πόδια χωριστά είναι με το ένα πόδι στον τάφο! Άντε κάπως κρατιέται το δεύτερο,ας είναι καλά η παπαδομαφία με τις βιλάρες της στις κορυφές. Παράνομες; Ας κρίνει ο Θεός
τι είναι παράνομο και τι όχι...

Εγώ μια φορά γύρισα σώος. Και αφού ήμουν ακόμα ολόκληρος είπα να δοκιμάσω την τύχη μου στις εκρήξεις. Πήγα λοιπόν από τον ΟΤΕ που υπήρχε προειδοποίηση για βόμβα. Περίμενα,περίμενα,περίμενα τίποτα! Ούτε ένα τσουφ δεν έγινε. Οι αστυνομικοί και οι ασφαλίτες έκαναν πολύ καλά τη δουλειά τους. Άφησαν την κυκλοφορία να συνεχιστεί κανονικά, κόσμος περνούσε δίπλα από σημεία εν δυνάμει "εκρήξιμα" αλλά παρ' όλα αυτά μου ζήτησε εμένα ταυτότητα. Τους φάνηκα ύποπτος λέει. Μόλις άκουσαν Υmag μου δώσανε και κουλουράκια για τον κόπο μου. Χαλασμένα θα ήταν γιατί την έκανα για τουαλέτα με τη μία.

Έτσι που λέτε ήταν η Τετάρτη μας. Καλή ,κακή ποιος ξέρει. Αφού δεν τρακάραμε,αφού δεν καήκαμε σαν "φιλέτα" στην Χαλκιδική,αφού δεν σκάσαμε μαζί με την βόμβα στον ΟΤΕ, υποθέτω πως ήταν καλά. Σήμερα περίμενα να δω κάνα άρμα στην πόλη αλλά ματαιώθηκε η πορεία των εργαζομένων στην ΕΛΒΟ. Τι μας έμεινε λοιπόν εμάς να κάνουμε; Λιώνουμε στον ιδρώτα και προσπαθούμε να μείνουμε ακίνητοι για να καταναλώνουμε λιγότερη ενέργεια. Πάλι καλά που υπάρχουν και αυτά και περνάει κάπως η ώρα μας.

Live your Myth in Thessaloniki!
Live and let Die!
Die young!
Apocalypse Now!
Viva la Vida Vroma!
Asta La Vista Καρντάση!

ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ