Η τρομολαγνεία είναι passé...

Ξεκινάω με μια από τις αγαπημένες σας κοινοτοπίες : Έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν. Άρα , ας μου επιτραπεί μια αυθαιρεσία, έχουμε τους τρομοκράτες που μας αξίζουν.

Εδώ θα ήθελα να αλλάξω και τα δύο "μας αξίζουν" με το "θέλουμε".

Ωωωω! Πόσα ωραία νέα πράγματα μπορούμε να δούμε τώρα! Πόσα παλιά πράγματα μπορούμε να πάψουμε να τα φοβόμαστε.
Αλλά εσείς το βιολί σας. 'Αντε, πες μου, ποιο φόβο αγάπησες πάλι?



Ο φόβος είναι θεός. Μας εξουσιάζει. Με το να ευχόμαστε να πάψουμε να φοβόμαστε δε κάνουμε τίποτα. 'Οπως είχε πει ένας φίλος σας, μπορούμε να πάρουμε τους θεούς από τον άνθρωπο αλλά μετά θα πρέπει να του δώσουμε νέους θεούς.
Έτσι είναι και οι φόβοι. Οπότε δε σας προτρέπω να σταματήσετε να φοβόσαστε, αλλά να επιλέξετε εσείς, μόνοι σας τι θα θέλατε να φοβάστε.
Πάρτε και λίγο μουσική του Γιαννη Ζουγανέλη




εγώ είμαι ένα απλό πιόνι στη σκακιέρα της ζωής και όλοι μαζί είμαστε στη κιβωτό της Βιτάλης