Τα εκατό κλπ κλπ

Μου αρέσει πολύ να κοιτάζω τα εξώφυλλα των λαηφστάηλ περιοδικών και να διαβάζω τα αντρικά-γυναικεία μυστικά που αποκαλύπτει το κοσμοπόλιταν.
Επίσης έχουν πολύ πλάκα οι λίστες που δημοσιέυουν ΟΛΑ, σοβαρά και ασόβαρα περιοδικά με τις εκαντοτάδες. Πχ 100 βιβλία που πρέπει να διαβάσεις πριν ψοφήσεις, εκατό γεύσεις που πρέπει να δοκιμάσεις, εκατό πράματα που πρέπει να ζήσει ένας άντρας.

Πολύ εξαναγκασμός βρε παιδί μου. Εγώ πάντως κάνω ό,τι μπορώ, ειδικά στα εκατό ΠΡΕΠΕΙ του άντρα έχω φτάσει ήδη στο δεύτερο ( σεξ με γυναίκα ) αλλά λέω να μη συνεχίσω μέχρι το εκατοστό διότι τόσο (και τέτοιο) αντριλίκι ΔΕΝ αντέχεται.
Λέω να παραμείνω παιδί. Άλλωστε, άντρας είναι αυτός που το δοκίμασε και δεν του άρεσε. Όποιος τόπιασε, τόπιασε, οι υπόλοιποι ζητήστε επεξήγηση.
Έκπληξη μου προκάλεσε ότι σε τέτοιες "επετηρίδες" δεν αναφέρει ποτέ ότι πρέπει να δούμε ταινίες όπως το "Αγάπα με αν τολμάς " με τον Γκιγιόμ Κανέ, ή το "Ναρκό" με τον ίδιο. Κάτι τριλογίες-πολυλογίες αναφέρουν μόνο τύπου Ραμπο και Πολεμος των άστρων, τα οποία φυσικά και τα έχω δει αλλά πιο άντρας δεν ένιωσα. Μόνο διασκέδασα και από εκεί και μετά...τίποτα άλλο.
Ο σκηνοθέτης των γυναικών, ο Αλμοδόβαρ με κάνει να νιώθω άνθρωπος, ούτε πιο άντρας ούτε πιο γυναίκα.

Και φτάνω στο πιο σημαντικό. Στο πως μπορούμε όχι φυσικά να ξαναγίνουμε παιδιά ή να παιδιαρίζουμε, αλλά να ξανανιώσουμε τα αισθήματα που νιώθαμε μικροί μέσα από ταινίες για ενήλικους. Έτοιμοι? προσδεθείτε ...

Η Πόλη των Χαμένων Παιδιών (



Delicatessen



trio de belleville



Spirited away


και επειδή τις μύγες δεν τις τραβάς με το αλάτι αλλά με το μέλι, όπως είχε πει και ο Μαρκ προσεχώς θα ακολουθήσει λίστα με Τα Εκατό Πράγματα Που Πρέπει Να Κάνεις Για Να Νιώσεις Άνθρωπος.

Όχι μόνο άντρας, μόνο γυναίκα, μόνο παιδί.