ΡΟΤΟΝΤΑ

Πήρε το όνομά της από το λατινικό rotato = κυκλικό.

Η Ροτόντα βρίσκεται βόρεια της οδού Εγνατία, στο ανατολικό τμήμα της παλιάς πόλης. Νότια της Ροτόντας και στη νοητή προέκταση του άξονά της Β-Ν, σε μικρή απόσταση και σε επαφή με τη σημερινή οδό Εγνατία της πόλης, υπάρχει ένα τμήμα της θριαμβικής αψίδας (καμάρας) του Γαλεριου με την οποία η Ροτόντα αποτελούσε ένα ενιαίο κτιριακό σύνολο. Η Ροτόντα είναι ένα από τα αρχαιότερα και σημαντικότερα σωζόμενα κτίσματα της πόλης, κτισμένο πιθανά στα χρόνια της Ρωμαϊκής Τετραρχίας (τέλη 3ου και αρχές 4ου μ.Χ. αιώνα και αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά κτίσματα της Ρωμαϊκής περιόδου σε παγκόσμια κλίμακα. Είναι κατασκευασμένη με οπτόπλινθους, όπως η καμάρα, τα ρωμαϊκά ανάκτορα και το Οκτάγωνο, στο χώρο του ρωμαϊκού Κάμπου (Campos) του ανατολικού τμήματος της πόλης και αποτελούσε πιθανά τμήμα του όλου Γαλεριανού συγκροτήματος που κτίστηκε από το Γαλέριο κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην
πόλη.

Η ιστορία της Ροτόντας μας ταξιδεύει σε αρκετές εποχές. Η ροτόντα ξεκίνησε κατά τη ρωμαϊκή περίοδο σαν ειδωλολατρικός ναός του Δια ή
του Καβείρου.

Ο ναός ανεγέρθηκε το 300μ.χ. από τον συναυτοκράτορα Γαλέριο. Αργότερα, στο βυζάντιο, κατά τα χρόνια της βασιλίας του Θεοδοσίου (379-395) , η ροτόντα μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό με το όνομα «ναός των Ασωμάτων». Το 1590, μετά την κατάκτηση της Θεσσαλονίκης από τους τούρκους, ο ναός μετατρέπεται σε τζαμί από το Χορτατζη Σουλειμαν εφεντη. Μετά την απελευθέρωση και την κατεδάφιση των μιναρέδων κατά τη δεκαετία του 20, η ροτόντα μένει ο μόνος μιναρές της πόλης. Ο ναός κρατάει την μορφή του ως το 1978 που του προκαλούνται ζημίες από τους σεισμούς που γίνονται. Ο ναός τελικά αποκαταστάθηκε το 1955 και από τότε ονομάζεται
Άγιος Γεώργιος.