Παρασκευή 1 Μαΐου 2009

Αχ, αυτό το Facebook θα μας καταστρέψει...


Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και εγώ έχω. Και ποιός δεν έχει...Ήταν μια μόδα που "έπρεπε" όλοι να ακολουθήσουμε! Μερικές φορές μετανιώνω .
Είναι όμως και στιγμές που απλά, είναι ένας τρόπος να κάνεις φίλους ίσως, να ανταλλάξει κάποιος απόψεις με κάποιον άλλο και πολλά άλλα.
Όμως με τρομάζει μερικές φορές, που ενώ βλέπουμε ποιοί είναι online, αποφεύγουμε να τους μιλήσουμε. Χωρίς κανένα λόγο! Απλά, δεν υπάρχει λόγος! Έτσι, γιατί συνηθίσαμε! Εκεί που περίμενε κανείς όλα αυτά να μας φέρουν πιο κοντά...μας χωρίζουν, και μας κάνουν να κλεινόμαστε στον εαυτό μας. Στο τέλος αναρωτιέσαι μήπως ένας καφές κάπου έξω είναι καλύτερος από το απρόσωπο Facebook ή msn.
Έχω φτάσει σε σημείο να τα σιχαθώ.

Θέλεις να μιλήσεις με το φίλο σου; Πάρε τον ένα τηλέφωνο...Σταμάτα να αφήνεις μηνύματα στο msn ή το Facebook! Μπορώ και μιλάω γιατί φυσικά, έχω βρεθεί σε αυτή τη θέση. Και πάντα νιώθω άσχημα μετά. Δεν υποστηρίζω ότι πρέπει να τα διαγράψουμε όλα. Όχι. Απλά να είμαστε πιο...κοινωνικοί.
Βέβαια υπάρχει και η άλλη άποψη. Να μη φτάσουμε σε σημείο να γινόμαστε καταπιεστικοί. Μπορεί να τύχει και να δούμε ποιοί είναι online, όμως σκεφτόμαστε "ας μη τον ενοχλήσω τώρα...".
Εντάξει, πολλά μπορούμε να πούμε. Κάποιος άλλος μπορεί να πεί ότι όλα αυτά τον κάνουν διάσημο και είναι καλό για τη δουλειά του ή την επιχείρησή του. Και αυτό ισχύει. Όμως δεν φτάνει να έχεις 5000 φίλους και κανένας να μη σου σταθεί τη δύσκολη στιγμή...