Destino - Dali - Disney

Που το θυμήθηκα? Είπαμε, Χατζιδάκειος μέθοδος. Αναζητάμε παντού ολόγυρά μας την ομορφιά και αν ασχολούμαστε με αυτήν και αυτή θα ασχοληθεί μαζί μας και το σκοτάδι θα μειωθεί, διότι ειδάλλως τι να το κάνεις το φως αν προσπαθείς να ξεφύγεις από το σκοτάδι? Να μη σας κουράζω, ούτως ή άλλως δε με απασχολεί να με καταλάβετε αλλά να σας καταλάβω εγώ. Αναδημοσιέυω από cinamscope

Σαλβατόρ... Nτίσνεϊ!

Ολοκληρώθηκε το σουρεαλιστικό καρτούν που ετοίμαζαν ο Σαλβατόρ Nταλί και ο Γουόλτ Nτίσνεϊ πριν από 57 χρόνια



Τους καρπούς μιας απρόβλεπτης καλλιτεχνικής συμμαχίας θα απολαύσουν οι θεατές του φετινού Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης: ένα χαμένο καρτούν το οποίο άρχισε να σχεδιάζει ο Σαλβατόρ Νταλί το 1946 σε συνεργασία με τον Γουόλτ Ντίσνεϊ, αλλά το εγκατέλειψαν για οικονομικούς κυρίως λόγους.

Στα τέλη της δεκαετίας του '30, ο Νταλί γοητεύθηκε από τις σειρήνες του Χόλιγουντ και έζησε μερικά χρόνια κοντά στα μεγάλα στούντιο. Εκεί γνώρισε τον Ντίσνεϊ, τον οποίο θεωρούσε ως έναν από τους τρεις μεγάλους Αμερικανούς σουρεαλιστές, μαζί με τους αδελφούς Μαρξ και τον Σεσίλ Μπ. Ντε Μιλ. Οι δυο τους συμφώνησαν να δημιουργήσουν ένα καρτούν μικρού μήκους, το οποίο προσέγγισε ο καθένας από τη δική του οπτική γωνία: «Το "Destino" (πεπρωμένο) είναι μία μαγική έκθεση του προβλήματος της ζωής στον λαβύρινθο του χρόνου», ήταν η ερμηνεία του Ισπανού ζωγράφου. Ενώ για τον δημιουργό του Μίκι Μάους ήταν «μία απλή ιστορία ενός κοριτσιού σε αναζήτηση της αληθινής αγάπης».

Στην αρχή όλα πήγαιναν καλά. Ο Νταλί ζωγράφισε δεκάδες πίνακες και σκίτσα για τις σκηνές του «Destino», με τα αγαπημένα του θέματα: ρολόγια που λειώνουν, μυρμήγκια που καταστρέφουν ό,τι βρουν στο πέρασμά τους, «αδέσποτοι» βολβοί ματιών, τεράστια αγάλματα, μπάλες του μπέιζμπολ, σουρεαλιστικές μπαλαρίνες.

Και ο Ντίσνεϊ δήλωνε ικανοποιημένος. Τελικά, όμως, οι διαφορές τους υπερίσχυσαν και η άσχημη οικονομική κατάσταση του στούντιο έδωσε τέλος στη συνεργασία. Το τελικό χτύπημα για το «Destino» ήταν το μπαλέτο με θέμα το μπέιζμπολ, που αντιπροσώπευε «το βλέμμα του σύμπαντος» για τον Νταλί. Αλλά ο Ντίσνεϊ είχε διαφορετική γνώμη: «Χριστέ μου, 70.000 πεταμένα δολάρια», αναφώνησε όταν το είδε.

Έτσι, το «Destino» έμεινε χαμένο στα συρτάρια μέχρι φέτος που ο απόγονος του Γουόλτ, ο Ρόι Ντίσνεϊ, και ο τότε βοηθός τού Νταλί, ο Τζον Χεντς, συνεργάστηκαν με νέους δημιουργούς κινουμένων σχεδίων και τον σκηνοθέτη Ντομινίκ Μονφερί.""


Αυτά το 2003

Απολάυστε στιγμιότυπα και αν το θέλετε ολόκληρο πατήστε εδώ και εδώ