Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

Γκρεκ, ντε πουά



Δεν ξέρω αν έχει κυκλοφορήσει αλλά εγώ σήμερα το άκουσα και μου άρεσε: Ποιο είναι το μαναδικό τραγούδι που ακούστηκε στη συναυλία των Depeche Mode??? το "Enjoy the silence" Μουαχαχαχα!


Ας μιλήσουμε και για
αλλά όχι για την φετινή, την περυσινή η την επόμενη αλλά για αυτήν που αρέσει σε εμένα και δεν πρόκειται για παρελθοντολαγνεία - νοσταλγία. Να ξεκαθαρίσουμε ότι επειδή μου αρέσει η μουσική για αυτό και δεν αφήνω ό,τι νά'ναι να περνάει από τα αυτιά μου και πιστέυω το ίδιο και εσείς κάνετε με ό,τι αγαπάτε. Επίσης θέλω να πω ότι ο Ρουβάς δε μου αρέσει ούτε σαν άντρας ούτε σα γυναίκα, όταν τραγουδάει. Για μέσα στο σπίτι να χαμογελάει και να διακοσμεί το χώρο καλός είναι. Σϋμφωνα πάντα με την εικόνα που θέλει να εμφανίζει, να ¨πουλάει", έτσι; Τελευταία φορά που είδα γυροβύζι(ον) ήταν όταν ξεκίνησαν να επιλέγουν τα τραγούδια οι πολίτες κάθε χώρας με ψηφοφορία. Έχω μια αντιπάθεια όχι στις ψηφοφορίες γενικότερα αλλά στο να ΕΧΕΙ δικαίωμα ψήφου ο κάθε ένας, άσχετος-σχετικός, ανίδεος, προκατειλημμένος, παιδάκι, βλήμα, χαζογκόμενα. Ο θεσμός του εκλέγειν είναι σωστός, αυτοί που αποφασίζουν είναι το πρόβλημα. Το κλασικό παράδειγμα του καραβιού που μέσα στην τρικυμία και τον πανικό, τις αποφάσεις να πρέπει να τις πάρουν οι επιβάτες και όχι ο (ειδικευμένος και έμπειρος) καπετάνιος. Τώρα θα μου πείτε ότι "ειδικοί" ψήφισαν μεταξύ τους και αποφάσισαν να στείλουν μια καρικατούρα του Ρίκυ Μάρτιν να μας εκπροσωπήσει. Βεβαίως, θα συμφωνήσω ότι η επιλογή τους ήταν η καλύτερη δυνατή για την οργάνωση, έτσι όπως έχει τώρα καταντήσει. Δε θα μου φαινόταν καθόλου περίεργο αν έστελναν την κουστωδία της Αννίτας Πάνιας (Βαςβας, Κατμαν κλπ) αλλά επειδή ως νεοέλληνες είμαστε σοβαροφανείς είπαμε να μη πέσουμε εντελώς χαμηλά. Και έτσι επιλέξαμε για μια ακόμα χρονιά να προσπαθήσουμε να πείσουμε τον εαυτό μας ότι αντιμετωπίζουμε μια οργάνωση με σοβαρότητα, συνέπεια και άλλες τέτοιες παπαριές, μια που τα λεφτά είναι πολλά. Ωπ, τι έχουμε εδώ? Αναφέραμε την αιτία που στήνεται όλη αυτή η γιορτή. Η οποία δεν έχει, πλέον , καμία σχέση με τη μουσική. Αυτό το καταλαβαίνει ο καθένας μια που κανένα τραγούδι δεν συνεχίζει να ακούγεται ή να αγαπιέται . Και αφού δεν είναι μυστικό ότι όλοι οι παρατρεχάμενοι κουράζονται για να κονομήσουν, χρήματα, δόξα, δημόσιες σχέσεις και εγώ προσωπικά δεν κερδίζω τίποτα, ούτε υλικά αλλά ούτε πνευματικά, αφήνω την γυροβύζι(ον) σε αυτούς που τους αρέσει έτσι όπως είναι και ούτε με ενοχλεί ούτε την ενοχλώ. Εγώ κρατάω τις Eurovsion που μου άρεσαν με Johny Logan, ABBA, "Μάθημα σολφέζ", "Θάναι σαν να μπαίνει η άνοιξη" και άλλες. Διότι, είπαμε, μέχρι να ξαναπεθάνω θα ασχολούμαι με ό,τι πραγματικά μου αρέσει και όχι με ό,τι μου λένε πως ΠΡΕΠΕΙ να μου αρέσει. Προστατέψτε τον εαυτό σας όσο μπορείτε, αγαπήστε τον γιατί όπως η μητέρα και ο πατέρας σας, είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ. Δεν θα ξαναβρείτε άλλον.