Πλησιάζει η ώρα...
Παραλία ή εκλογές; Ένα πολύ εύκολο δίλημμα. Μα παραλία φυσικά! Και όσοι δεν θέλουν παραλία, τότε υπάρχει και το βουνό. Πλέον είναι σίγουρο. Το ποσοστό της αποχής από τις εκλογές θα είναι μεγάλο.
Ίσως είναι η αποχή που τρομάζει πιο πολύ τους πολιτικούς. Επιζητούν την συμμετοχή. Η αποχή από τις κάλπες, εκτός από την απεικόνιση της δυσαρέσκειας προς τα μεγάλα κόμματα, ίσως κρύβει και κάτι άλλο. Σίγουρα την επιλογή των ψηφοφόρων στα λεγόμενα μικρά κόμματα. Μακάρι να γίνει έτσι. Χρειαζόμαστε στην Ευρωβουλή διαφορετικές απόψεις.
Όμως τι να κάνεις έναν ευρωβουλευτή από το Πασοκ ή τη ΝΔ στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο; Πάντα, συμφωνεί με τους υπόλοιπους. Ποτέ δεν έχει αντίθετη γνώμη. Και πόσο μάλλον όταν βουλευτές της ΝΔ και του Πασοκ, έχουν σχεδόν πάντα τις ίδιες απόψεις για κάποια θέματα. Μήπως μοιάζουν τελικά τα δυο μεγάλα κόμματα; Ταυτίζονται; Οι ίδιοι θέλουν τώρα πλέον, να διαχωρίσουν τις θέσεις τους. Όμως τώρα είναι προεκλογική περίοδος. Δεν μπορείς να πιστέψεις κανέναν.
Η αποχή είναι και ένα είδος διαμαρτυρίας για την πολιτική της Ευρώπης. Οι θέσεις τους για θέματα όπως το ασφαλιστικό, η συνταξιοδότηση, τα ωράρια εργασίας αλλά και η βαριά φορολογία, έχουν φέρει στην αντίθετη πλευρά τους ψηφοφόρους. Καταδικάζουν τις αποφάσεις τους καθημερινά. Και τώρα ήρθε η ώρα έμπρακτα, να το αποδείξουν.
Ίσως είναι η αποχή που τρομάζει πιο πολύ τους πολιτικούς. Επιζητούν την συμμετοχή. Η αποχή από τις κάλπες, εκτός από την απεικόνιση της δυσαρέσκειας προς τα μεγάλα κόμματα, ίσως κρύβει και κάτι άλλο. Σίγουρα την επιλογή των ψηφοφόρων στα λεγόμενα μικρά κόμματα. Μακάρι να γίνει έτσι. Χρειαζόμαστε στην Ευρωβουλή διαφορετικές απόψεις.
Όμως τι να κάνεις έναν ευρωβουλευτή από το Πασοκ ή τη ΝΔ στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο; Πάντα, συμφωνεί με τους υπόλοιπους. Ποτέ δεν έχει αντίθετη γνώμη. Και πόσο μάλλον όταν βουλευτές της ΝΔ και του Πασοκ, έχουν σχεδόν πάντα τις ίδιες απόψεις για κάποια θέματα. Μήπως μοιάζουν τελικά τα δυο μεγάλα κόμματα; Ταυτίζονται; Οι ίδιοι θέλουν τώρα πλέον, να διαχωρίσουν τις θέσεις τους. Όμως τώρα είναι προεκλογική περίοδος. Δεν μπορείς να πιστέψεις κανέναν.
Η αποχή είναι και ένα είδος διαμαρτυρίας για την πολιτική της Ευρώπης. Οι θέσεις τους για θέματα όπως το ασφαλιστικό, η συνταξιοδότηση, τα ωράρια εργασίας αλλά και η βαριά φορολογία, έχουν φέρει στην αντίθετη πλευρά τους ψηφοφόρους. Καταδικάζουν τις αποφάσεις τους καθημερινά. Και τώρα ήρθε η ώρα έμπρακτα, να το αποδείξουν.
2 σχόλια:
οπότε δηλαδή ας αφήσουμε τους "χαζούς" που θα πανε να ψηφήσουν να επιλέξουν για εμάς και μετά εμείς θα γκρινιάζουμε για το αποτέλεσμα...
Ποτέ δεν αποκάλεσα αυτούς που θα ψηφίσουν "χαζούς". Μόνο εσύ το λες.Εγώ απλά λέω την άποψή μου στο κείμενο. Αν εσύ τώρα θεωρείς αυτούς που θα ψηφίσουν...χαζούς...Τι να πω. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η αποχή είπα θα ταρακουνήσει λίγο τους πολιτικούς και να αναθεωρήσουν σε ορισμένα θέματα.Να καταλάβουν ότι δεν θα μας έχουν αιώνιους "πελάτες". Τώρα,αν κάποιος θέλει να το δείξει, με το να ψηφίσει κάτι άλλο εκτός τα μεγάλα κόμματα, όπως γράφω και στο κείμενο, μακάρι. Εμένα δεν με εκφράζει προς το παρόν κανένα. Και έχω νομίζω την ελευθερία να το υποστηρίξω αυτό που λέω. Έτσι δεν είναι; Επίσης, όταν κάποιος που δεν ψηφίζει, δεν έχει το δικαίωμα μετά να γκρινιάζει για το αποτέλεσμα αφού δεν έκανε κάτι για να το αλλάξει. Αλλά και πάλι, εσύ το λες αυτό. Δεν είπα ποτέ για το τι θα γίνει μετά. Η γκρίνια είναι μάλλον από τις "αρετες" του νεοέλληνα. Πάντα θέλει να γκρινιάζει για κάτι. Γουστάρει την γκρίνια. Αφού θες να τα ακούσεις.Αντι για γκρίνια μια μέρα, λέω να κάνουμε κάτι και εμείς και να επιβραβεύουμε το καλό και το άξιο...ε, και να ακούμε και την αντίθετη άποψη από τη δική μας.
Φιλικά, Tabyblue.
Δημοσίευση σχολίου