Μπόρχες & Καφκα επίτιμοι Έλληνες ( αν το να είσαι Έλληνας αξίζει κάτι...)

Ως μετρ της μυθοπλασίας, του φανταστικού δοκίμιου και της ατμόσφαιρας-αδιέξοδου οι δύο συγγραφείς έχουν θέση και στη δικιά μας κοινωνία και θα ήταν καλό να τους μελετήσετε, κάτι που θα σας βοηθήσει να εντοπίσετε κοινά σημεία στα έργα τους με ό,τι σας συμβαίνει. Οι άρχοντές μας, άξιοι εκφραστές και συνεχιστές των ιστοριών τους, έχουν αναδείξει σύντομες προτάσεις σε σύμβολα χιουμοριστικών όσο και τραγικών καταστάσεων. Κάτι που θα έπρεπε να έχει ισχύ, πραγματική και όχι φαινομενική, χάνεται σε μαιάνδρους ανθρώπινων παρεμβάσεων. Οι ίδιοι οι τεχνητοί κανόνες της κοινωνίας, οι νόμοι, χρησιμοποιούνται έντεχνα για να παραπλανήσουν. ¨οχι να διευκολύνουν αλλά για να καθοδηγήσουν σε συγκεκριμένες διαδρομές όπου το παιχνίδι το καθορίζει πλέον αυτός που φτιάχνει τους κανόνες-νόμους και ΟΧΙ οι κανόνες-νόμοι. Ο ίδιος ο νόμος πλέον εξυπηρετεί κάτι άλλο πέρα από τον σκοπό του, οπότε ΔΕΝ είναι χρήσιμος. Είναι υπαρκτός όμως και έχει ισχύ αλλά λειτουργεί σαν την ατμοσφαιρική πίεση. Πιέζει προς τα κάτω. Ακολουθούν παραδείγματα ( που τα έχουμε καταντήσει να είναι ανέκδοτα όποτε τα ακούμε ) όπου δεν μπορω να καταλάβω πότε η τέχνη αντιγράφει τη ζωή και πότε το αντίστροφο:

• Όποιος έχει στοιχεία να πάει στον εισαγγελλέα
• Θα ρίξουμε άπλετο φως (sic)
• Έχω εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη (ειδικά αν είναι Κολομβιανή, Ελληνική, offshore κράτους κλπ)
• Έχουμε λαϊκή εντολή
• Όλα έγιναν νόμιμα (!!!) - Τηρήθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες
• Διαφάνεια ( με πολλές παραλλαγές-αποχρώσεις)
• Οι υπεύθυνοι θα πληρώσουν
• Είμαι υπόλογος στον Ελληνικό λαό

Μερικά μόνο παραδείγματα από την ανεξάντλητη φαντασία των συγγραφέων που νομίζουν ότι κυβερνάνε. Κλείνοντας θέλω να σας πώ ότι όταν ακούτε κάποιον να χρησιμοποιεί τις παραπάνω εκφράσεις, πλύντε καλού-κακού τον κώλο σας.