ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ;

Δεν παραπέμφθηκε ο Παυλίδης χθες. Και γιατί άλλωστε; Τι το κακό έκανε;
Απλά έγινε πλουσιότερος με όχι νόμιμο τρόπο! Ε και;

Το θέμα δεν ήταν να δικαστεί και να καταδικαστεί ο Παυλίδης και μόνο, αλλά να δούμε επιτέλους κάποιον να παίρνει δρόμο για σκάνδαλο στο οποίο συμμετείχε. Δεν σας κρύβω ότι πίστευα ότι θα το δούμε αυτό. Όμως δυστυχώς λογαριάσαμε χωρίς τον ξενοδόχο.

Η Βουλή των Ελλήνων βουβάθηκε και το' ριξε στο θέατρο αθωώνοντας έναν από τους βασικούς συντελεστές της παράστασης. Θέατρο σκιών λοιπόν...

Αν ήταν να παραπεμφθούν όλοι τότε η Βουλή θα έμενε άδεια. Και φυσικά σε όλα τα παράθυρα και εφημερίδες γίνεται λόγος για το νόμο περί ευθύνης υπουργών. Όχι εμείς τον ψηφίσαμε, όχι εμείς κάναμε το ένα έτος δυο κτλ. Ξέρετε κάτι; Μαλακίες!

Ένας είναι ο νόμος που χρειάζεται και αυτός είναι περί ευθύνης πολιτών. Πολιτών με συνείδηση, με κρίση, σκεπτόμενων και ελεύθερων.

Μην αγχώνεστε όμως. Μέχρι τις επόμενες εκλογές θα το έχουν ξεχάσει και αυτοί και εμείς και όλα θα είναι όπως πριν.Πώς το ξέρω; Απλά το ξέρω...Συγχωρήστε μου το απαισιόδοξο των όσων γράφω αλλά με αυτούς που μπλέξαμε η μόνη διέξοδος είναι να πάρουμε το μπλε χάπι και να ζήσουμε σε ένα δικό μας κόσμο νοητό.

Αλήθεια, πολύ πεισματάρης ο ήλιος .Δεν γυρίζει με τίποτα!Όση δουλειά και να ρίξουμε...

"...Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ
θέλει νεκροί χιλιάδες να' ναι στους τροχούς
θέλει και οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους..."