Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

Με τα μάτια της Λάρα


«ΟΝΟΜΑΖΟΜΑΙ Ιωάννα-Μαρία Γκέρτσου, είμαι τυφλή και κάτοχος σκύλου-οδηγού.

Ερευνήτρια στο ΙΤΕ Ηρακλείου, υποψήφια διδάκτωρ στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης και πρόεδρος της Ελληνικής Σχολής Σκύλων-Οδηγών "Λάρα". Ζω στο Ηράκλειο Κρήτης, όπου η πρόσβαση του σκύλου-οδηγού επιτρέπεται παντού. Ενώ στην πολιτισμένη υποτίθεται πρωτεύουσα»... Ετσι ξεκινάει η επιστολή που έφτασε στο mail μου κι έχει σταλεί με πολλούς αποδέκτες σε μαζικό μήνυμα διαμαρτυρίας - ενημέρωσης.

«ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ -συνεχίζει την επιστολή της η Ιωάννα-Μαρία- θέλησα να πάω με μια φίλη για φαγητό στην ταβέρνα "Καλοζύμη", που βρίσκεται δίπλα στο πατρικό μου, στο Χαλάνδρι. Στην είσοδο της ταβέρνας, ο υπεύθυνος μας πληροφόρησε πως απαγορεύονται τα σκυλιά. Απαντήσαμε ότι έτσι κι αλλιώς θα τρώγαμε στην αυλή, αφού είχε ωραία μέρα. Εκείνος αντέτεινε πως ο σκύλος απαγορεύεται ακόμα και στην αυλή και πρότεινε να μας βγάλει ένα τραπέζι στο δρόμο! Φύγαμε και πήγαμε ακριβώς δίπλα, στην ταβέρνα "Ιορδάνης". Δυστυχώς κι εκεί, η ίδια αντιμετώπιση: ο σκύλος δεν επιτρεπόταν ούτε καν στην αυλή...

ΚΙ ΕΡΩΤΩ: Αξίζει ένας άνθρωπος να φάει στο δρόμο επειδή βλέπει με τα μάτια ενός σκύλου; Μπορεί ο μάγειρας της εκάστοτε ταβέρνας να μαγειρέψει χωρίς τις κατσαρόλες του; Εάν ήμουν φορέας της γρίπης των χοίρων και πήγαινα να φάω δίχως να πω λέξη θα ήμουν εντάξει; Παρακαλώ, προωθήστε αυτό το μήνυμα στους γνωστούς σας, μήπως μάθουν τελικά μερικοί άνθρωποι να φέρονται... ανθρώπινα. Ελεος πια»!

ΜΠΗΚΑ στο site της Ελληνικής Σχολής Σκύλων - Οδηγών, που πρόεδρος είναι η Ιωάννα-Μαρία Γκέρτσου, και αντιγράφω: «Τα πλεονεκτήματα ενός σκύλου - οδηγού τυφλών: Ενα άτομο με τύφλωση που συνοδεύεται από έναν τέτοιο σκύλο, θα περάσει με ευκολία ανάμεσα από τον κόσμο και θα μπορεί να βρει εύκολα μια διάβαση ή μια πόρτα. Σε καμία περίπτωση δεν κινδυνεύει να ξεφύγει από την πορεία του, να χτυπήσει σε κάποιο εμπόδιο, να κινδυνέψει από τα αυτοκίνητα, να πέσει πάνω σε έναν άνθρωπο, στο έδαφος ή να πέσει από τις σκάλες. Επίσης βλέπει εμπόδια που δύσκολα γίνονται αντιληπτά με τη χρήση του λευκού μπαστουνιού, όπως π.χ., μια μικρή αμυχή στο κράσπεδο, ένα χαμηλό μπαλκόνι, μια σκαλωσιά ή ένα μικρό σκαλί. Τα σκυλιά αυτά προσφέρουν και κοινωνικό έργο, αφού αποτελούν ένα δυνατό ερέθισμα για μια ωραία κουβέντα στο δρόμο ή ακόμη και για καινούργιες γνωριμίες. Το άτομο δένεται με το σκυλί που το βοηθά και νιώθει απεριόριστη αγάπη. Γνωρίζει ότι με τη βοήθειά του δεν κινδυνεύει όταν βγει στο δρόμο και έτσι αποκτά περισσότερη αυτοπεποίθηση και ανεξαρτησία.

Η ΛΑΡΑ, που αποτέλεσε το έναυσμα για τη δημιουργία της Σχολής Σκύλων-Οδηγών Τυφλών, είναι ένα μαύρο Labrador - Retriever 5,5 ετών, που υπηρετεί σαν σκύλος-οδηγός από τον Οκτώβριο του 2005. Ακολουθώντας πιστά το αφεντικό της, έχει ζήσει και ταξιδέψει σε πολλά μέρη του κόσμου. Οταν έπιασε δουλειά στην Ελλάδα, η έννοια των σκύλων-οδηγών ήταν σχεδόν άγνωστη και τα νομικά πλαίσια που επέτρεπαν την πρόσβασή τους, ανύπαρκτα.

ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΛΗ του 2004 έως σήμερα, η Λάρα συνεισέφερε μαζί με άλλους να ενεργοποιηθεί η εγκύκλιος για την επιβίβαση των σκύλων-οδηγών τυφλών στα τρένα του ΟΣΕ. Να επιτρέπεται η είσοδός τους στα πλοία και στα μέσα μεταφοράς της Αττικής, στα λεωφορεία ΟΑΣΘ Θεσσαλονίκης αλλά και στα Αστικά ΚΤΕΛ Ηρακλείου Κρήτης».

Η ΛΑΡΑ έχει κάνει αμέτρητα ταξίδια με τρένα, λεωφορεία, μετρό, πλοία. Συν εξήντα οκτώ αεροπορικές πτήσεις. Διανυκτερεύσεις χωρίς πρόβλημα σε δώδεκα ξενοδοχεία σε Ελλάδα και εξωτερικό. Συνέβαλε να ιδρυθούν τρεις Σχολές Σκύλων-Οδηγών Τυφλών, ενώ συμμετείχε σε τέσσερις παρουσιάσεις, σε ημερίδες και σεμινάρια και έκανε οκτώ επιδείξεις των ικανοτήτων της σε μαθητές. Περισσότερες πληροφορίες για τους σκύλους-οδηγούς θα βρείτε στο
http://www.laraguidedogs.gr/.


ΠΗΓΗ:Ελευθεροτυπία


Tom Sawyer:Το κείμενο αυτό βρίσκεται στο σημερινό φύλλο της Ελευθεροτυπίας.Είναι ένα εξαιρετικά ευαίσθητο θέμα,το οποίο παρουσιάζεται με ένα μοναδικό τρόπο.Δεν μπορούσα να αντισταθώ...

2 σχόλια:

Ανώνυμος,  22 Μαΐου 2009 στις 11:55 π.μ.  

Μπράβο σου που δεν μπορείς να αντισταθείς σε τέτοια θέματα...

Ανώνυμος,  7 Ιουνίου 2009 στις 1:05 π.μ.  

Μήπως θα πρέπει να προβληματιστούμε λίγο ΟΛΟΙ μας....;