ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΑΤΕΡΙ!

Γύρισε από δω, γύρισε από κει..
Τίποτα...
Που να βολευτεί..
Που να χωρέσει...
Στενό το κουτάκι της κι ο ουρανός του σκούρος,
σκούρο γκρι, του φθινοπώρου, της πρώτης βροχής...
Άνοιξη έπρεπε να φωτίσει.
Να βάψει στα μάτια της δυο μεγάλες πεταλούδες, με φανταχτερά φτερά.
Και περήφανα να προχωρήσει προς το όνειρό της.

Γι'αυτό σου λέω...
Πατίνια και ρουλεμάν..!
Σκέψου το..

FORGET-ME-NOT