Βρεγμένη βοσκή

Ξέρω κοιμάστε... "Βρεγμένη Παρασκευή". Από αλκοόλ. Το Σάββατο κατάντησε το χωνευτήρι συνειδήσεων και έτσι, όσοι ξεχώρισαν από τη μάζα, το μετατόπισαν νοητικά στις πρώτες πρωινές του ώρες, που μεταφράζονται ως το βράδυ της της Παρασκευής. Σκεφτήκατε ποτέ πως οι περισσότεροι εμφανίζεστε μπροστά στον κόσμο και πίσω από τα 40άρια μπουκάλια και τα δοχεία με τον πάγο, το ξημέρωμα της Κυριακής και όχι το βράδυ του Σαββάτου;

Δεν βαρεθήκατε ρε; Προετοιμασία που θυμίζει κάτι από ελληνικό γάμο, δίχως σμόκιν και νυφικό, χαρτζιλίκι στον τυχερό ταξιτζή που σας καλωσορίζει στην κόλαση του εκάστοτε "κέντρου", προσωπείο οργής πάνω στο "χαμόγελο του καλπάζοντος ταξίμετρου", ζωντανή πασαρέλα, αγενέστατη υποδοχή στη μουγκή εκδοχή της, σωματικός έλεγχος, οι καμπύλες συνεχίζουν ακάθεκτες, και ο Άδης του καπνού και της σωματικής πάλης... Διαβάστε ξανά την παράγραφο. Μόνο το αλκοόλ θα σε κάνει να την ξεχάσεις...

Οι νύχτες που θυμάται η γενιά μας. Νύχτες για περηφάνια, για φούσκωμα στο στήθος... Χαμένοι κανόνες ηθικής, βουτιά στους υπονόμους μιας αποδοχής για την κοινή πορεία πριν την βοσκή και το άρμεγμα. Πρόβατα...