Σάββατο 18 Απριλίου 2009

ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ


Tα δάκρυα μας κυλάνε λένε για καλό. Έχουν θετικά αποτελέσματα στον οργανισμό. Μας απελευθερώνουν, μας ανακουφίζουν και απομακρύνουν τη συναισθηματική ένταση. Μας ανοίγει τις πύλες προκειμένου να εκφράσουμε τα συναισθήματα μας. Κλαίμε από χαρά,λύπη,θλίψη,ευτυχία. Τι στιγμές!Κάθε δάκρυ και μια ανάμνηση. Κάθε ανάμνηση και μια κατάσταση. Κάθε κατάσταση και ένα πρόσωπο. Ο Νίτσε είχε πει πως:"δεν με ενδιαφέρει η αιώνια ζωή αλλά η αιώνια ζωτικότητα".Είναι στιγμές που σε κάνουν και καταλαβαίνεις πως υπάρχεις. Πως είσαι ζωντανός. Πως όταν θα γυρίσεις πίσω τον χρόνο,για να θυμηθείς,θα έχεις πολλές εικόνες μαζί σου. Σαν να κουβαλάς ένα πακέτο φωτογραφίες από τις διάφορες διακοπές που είχες πάει. Δεν ξέρεις ποια να διαλέξεις...Τόσα λόγια,χρώματα ψυχής και χαμόγελα. Κάθε στιγμή που έρχεται και φεύγει είναι ακόμα μια φωτογραφία. Οφείλεις να αποτυπώσεις κάθε σου στιγμή. Να την αποτυπώσεις όχι επειδή "πρέπει",αλλά επειδή σου είναι τόσο σημαντική που δεν θέλεις με τίποτα να την χάσεις. Θέλεις να την έχεις για πάντα μαζί σου,στο πορτοφόλι σου,στο πουκάμισο σου,πάνω ακριβώς από την καρδιά σου. Φρόντισε να τα φυλάξεις όλα εκεί γιατί τότε θα σε φυλάξουν και αυτά. Θα δημιουργήσουν ένα κλοιό που θα σε προσέχει σαν φύλακας άγγελος. Σαν φίλος...


ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!