Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...

Moυ άνοιξες τα μάτια. Μου έδωσες "αέρα".Μιλούσαμε. Μου είπες για 'σένα και τα κατορθώματα σου. Προσπάθησα να τα προσαρμόσω στα δικά μου δεδομένα. Το έκανα. Με έβαλες όχι απλά να σκεφτώ,να αναλογιστώ και τις συνέπειες. Είχα καιρό να το κάνω. Να σκεφτώ το παρόν και τα αποτελέσματα που θα έχει στο μέλλον. Μου έμαθες τα βήματα στο βαλς των ονείρων. Μου έδειξες τα καλά ενός διαλόγου. Αυτού που σε πάει μπροστά. Σε βάζει να σκέφτεσαι με το μυαλό του άλλου. Πόσο μ' αρέσει να μπαίνω στη θέση σου και από κει,εκ του ασφαλούς,να κρύβομαι και μιλάω για ώρες. Γιατί το όνειρο και το κυνήγι του,μου είπες,είναι το παν. Αυτό θα κάνει εσένα και τους γύρω σου,αυτούς που σ' αγαπάνε πραγματικά,ευτυχισμένους.Εύχομαι όταν θα ξεφύγω. Όταν θα ξεκινήσω να κάνω λάθη. Όταν θα κοντεύω τον πάτο,να είσαι εσύ ξανά εκεί. Να είσαι εκείνος που θα μου ρίξει δυο χαστούκια με τις λέξεις του που θα με επαναφέρουν. Αυτή τη φορά πιο ψηλά. Γιατί άμα δεν πέσεις,δεν θα εκτιμήσεις ποτέ τον ουρανό. Σ' ευχαριστώ και θα σε περιμένω στη γωνία να με σηκώσεις,τότε που θα πέφτω,δίχως τέλος...