Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

Ιδεολογική σύμπλευσις = Κοινή χρηματοδότησις...


Με αφορμή την τοποθέτηση του κ. Αλαβάνου για τον εθνικό μας ύμνο θα αναφερθούμε σε ένα φαινόμενο που παρατηρείται σε έξαρση τελευταία. Πρόκειται για την προσβολή όλων των αξιών, των εννοιών και των συμβόλων κοινωνικής συνοχής της ελληνικής κοινωνίας. Και μη βιαστείτε να σκεφτείτε πως θα αναφερθούμε μόνο στο ΣΥΡΙΖΑ· εξίσου αν όχι περισσότερο τα κτυπούν με ανυπόστατα ψεύδη και προσβολές κάποιοι του υπερπατριωτικού χώρου, οι αυτοαποκαλούμενοι αρχαιολάτρες. Ο ΣΥΡΙΖΑ παρερμηνεύει τον εθνικό ύμνο, ζητά την κατάργηση των σχολικών εορτών και των παρελάσεων, επιδιώκει τον χωρισμό Εκκλησίας-Κράτους, κατηγορεί την ελληνορθόδοξη παράδοση ως οπισθοδρόμηση και προωθεί το αντάρτικο πόλεων ως μέτρο για την οριστική διάλυση της ελληνικής κοινωνίας. Στο ίδιο μήκος κύματος οι αρχαιολάτρες προσπαθούν να εφεύρουν μίσος των Ελλήνων Ορθοδόξων (δηλαδή όλων μας) προς την κλασική αρχαιότητα, επιδιώκουν και αυτοί τον χωρισμό Εκκλησίας-Κράτους και κατηγορούν κάθε τι ελληνορθόδοξο (δηλαδή το σύνολο της παραδόσεώς μας) ως πλαστό!

Λόγω της μη προβολής αυτών των απόψεών τους από τα ΜΜΕ οι αρχαιολάτρες βέβαια έχουν ταχθεί στο περιθώριο της πολιτικής τουλάχιστον ζωής του τόπου· δυστυχώς όμως δεν συμβαίνει το ίδιο και με το ΣΥΡΙΖΑ, που βρίσκεται σταθερά πάνω από το 3%! Πραγματικά απορούμε, είναι δυνατόν 3% των Ελλήνων να δέχονται αυτές τις θέσεις; Η δε σύμπλευσή τους μάλλον φυσιολογική. Όπως μου έλεγε και ένας παλιός: "ιδεολογική σύμπλευσις=κοινή χρηματοδότησις".

1 σχόλια:

dimitris 10 Απριλίου 2009 στις 4:02 μ.μ.  

Ο Αλαβάνος έκανε μια αναφορά για την λέξη που υπάρχει στον εθνικό ύμνο και αυτή δεν άλλη από τη λέξη βία. Δεν παρερμηνεύει πουθενά στο λόγο του το νόημα. Χωρίς να ψηφίζω Αλαβάνο , να είσαι σίγουρος πως αρκετός κόσμος συμφωνεί με τα αυτονόητα, δηλαδή την κατάργηση των παρελάσεων και τον χωρισμό κράτους εκκλησίας. Το ότι ο Αλαβάνος προωθεί το αντάρτικο πόλεων είναι επιεικώς ανεκδιήγητη άποψη. Το αντάρτικο πόλεων, φαινόμενο όχι μόνο ελληνικό, είναι αποτέλεσμα της εντεινόμενης αδικίας που προκύπτει από την σκλήρυνση του καπιταλιστικού συστήματος.