Έτσι θυμάμαι το Πάσχα!

Μ. Παρασκευή σήμερα. Η ατμόσφαιρα παντού μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια. Χρόνια ωραία, με οικογένεια και φίλους. Για μια στιγμή σήμερα θυμήθηκα που περνούσα κάθε Πάσχα στο χωριό. Έμενα στο σπίτι των παππούδων μου και περίμενα τους γονείς να γυρίσουν από την πόλη μετά τη δουλειά. Όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα τη περνούσαμε σαν παιδιά και μεις με παιχνίδια, κροτίδες και διάφορα άλλα που έβγαζαν λάμψεις και καπνούς!!! Επικίνδυνα πράγματα τότε για εμάς!
Μα ήμασταν μικρά παιδιά...που να πάει το μυαλό στο κακό! Πάντα κάναμε πράγματα εξωφρενικά...Θυμάμαι μια φορά είχαμε "πάρει" μια σκαφτικιά μηχανή με καρότσα από την αυλή του παππού ενός φίλου. Νομίζαμε ότι κάναμε κάτι που κάνουν οι μεγάλοι και νιώθαμε ωραία. Νιώθαμε ότι κανείς δεν μπορεί να μας πει κάτι. Μέχρι που ο οδηγός, ένα παιδί μικροκαμωμένο, έχασε τον έλεγχο της μηχανής. Το επόμενο που θυμάμαι είναι χωράφι...δέντρα...κανένας οδηγός...πανικός...παιδιά να πηδάνε από την καρότσα και εγώ να προσπαθώ να τραβήξω το πόδι του αδερφού μου, που είχε σφηνώσει σε ένα σημείο πάνω στην καρότσα! Ωραίες εποχές! Γεμάτες δράση. Δεν είχαμε internet, blogs, lan games και κουραφέξαλα! Παιχνίδι σήμαινε να βγεις έξω και να γυρίσεις βράδυ με τουλάχιστον δυο χτυπημένα γόνατα!!!
Και αφού όλα τα παιχνίδια τελείωναν, πηγαίναμε εκκλησία με τη γιαγιά. Θυμάμαι μαλώναμε για το ποιός θα μπει πρώτος στο Ιερό. Παίρναμε τις λαμπάδες Μ. Πέμπτη βράδυ μέσα από το Ιερό και στεκόμασταν μπροστά από τον ιερέα! Φυσικά και μας έπιαναν τα γέλια με το παραμικρό αστείο και οι γιαγιάδες, μας έκαναν παρατήρηση συνέχεια! Αθώα χρόνια.
Έτσι θυμάμαι εγώ το Πάσχα.
Θέλω να πω Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση σε όλους τους φίλους bloggers και ένα μεγάλο ευχαριστώ εκ μέρους όλων μας εδώ, για τη μέχρι τώρα συνεργασία μας! Και φυσικά καλή Ανάσταση στα παιδιά του ymagblog: Mr. Kaya, Forget-me-not, Προμηθέα, Dr. Koul, Τον Χάρη..., Tom Sawyer και PJ-SAY-MANY-THIS.