Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

Η XΩΡΑ ΤΟΥ ΒΕΓΓΟΥ...

...Η μάλλον η χώρα με τους Βέγγους.
Ζούμε όλοι μια ζωή πατίνι. Μάλλον μας την έχουν κάνει πατίνι...
Τίποτα δεν είναι εύκολο. Ούτε το πιο απλό, το πιο αμελητέο. Στη χώρα του παραλόγου δεν υπάρχει αυτονόητο. Η εξουσία φροντίζει πάντα να μας κάνει τη ζωή δύσκολη. Η κάθε εξουσία. Οχι μόνο αυτή εκεί πάνω, η «πανίσχυρη» με τα γυάλινα ποδάρια, αλλά κυρίως η μικροεξουσία η καθημερινή που έχουν υφαρπάξει με μέσον οι κομπλεξικοί και προσπαθούν να εφεύρουν εμπόδια για να κάνουν αδύνατη την κάθε συναλλαγή.
Η γραφειοκρατία έχει στόχο την ταλαιπωρία. Την κακουχία. Ο απλός, ο ανυπεράσπιστος πολίτης να νιώσει δυσφορία. Απελπισία! Μ' αυτό νιώθουν ισχύ, αποκτούν νόημα στη ζωή, «αισθάνονται ότι είναι κάποιοι» νοματαίοι, ισχυροί. Οταν καταφέρνουν να σε φέρουν σε αδιέξοδο, να μη βρίσκεις το δίκιο σου πουθενά και να τα παρατήσεις· να σε τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί.
Δεν τους κατηγορώ. Κάποιο τους δώσανε το πάτημα και προσπαθούν να το κάνουν σε 'σενα, τον άσχετο και αδαή, μάθημα.
Όλοι έχουμε μέσα μας ένα σαδιστή. Μάλιστα το χειρότερο τον έχουν αυτοί που ΠΡΙΝ ήταν τίποτα και ΜΕΤΑ έγινα τίποτα με φρου-φρου και αρώματα.
Αυτοί θέλουν τη μεγαλύτερη προσοχή....
Ακόμα και ο "μπάρμπας στη Κορώνη" δεν αρκεί, ναι μπήκες και συ στη διαδικασία να τους "τρυφτείς". Η κατάσταση τείνει να γίνει θρίλερ, καημενούλη μου... Και δεν τα μπορείς τα αίματα.....
Τα λούζεσαι όμως κάθε μέρα.... Ο λόγος κάποιοι που προκλητικά το μόνο που κάνουν είναι το τίποτα.Αλλά είναι μεγάλοι μαέστροι! Μπορούν να το αναπλάθουν, να το μετασχηματίζουν, να φαίνεται σα καινούργιο βρε πουλάκι μου.
Ακόμα και τώρα αν τα μάτια σου βγάζουν φλόγες με τις λέξεις του κειμένου,μη γκρινιάζεις και μη θυμώνεις γιατί ίσως ο πρόστυχος,ο σκηνοθέτης του θρίλερ να είσαι , καλέ μου, ....εσύ.

Tom Sawyer