Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΓΚΑΝΤΕΜΙΑΣ ΥΠΑΡΧΕΙ!

Μια τυπική Δευτέρα σαν όλες τις άλλες. Ή μήπως όχι; Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ξυπνάς το πρωί και πας στο κωλοΤΕΙ στη Σίνδο.
(εντάξει είναι λίγο νωρίς αλλά που να δείτε τι σας έχω για μετά) Μετά από μια κουραστική μέρα (11.00-18.00) γεμάτη ανίδεους καθηγητές και κομπλεξαρισμένους
φοιτητές τελειώνεις πιο νωρίς, στις 5.30 το απόγευμα. Ξεκινάς με ένα αμάξι να γυρίσεις σπιτάκι σου, να φας, να πας τουαλέτα, να αράξεις βρε αδερφέ.
Ναι ε; Ο Θεός της γκαντεμιάς είναι στο πλάι σου.(αρχίζω να πιστεύω ότι όντως υπάρχει τέτοιος) Είσαι λοιπόν στην Εγνατία οδό στο ύψος του ΤΙΤΑΝ.Βλέπεις μποτιλιάρισμα.Ανησυχείς λίγο αλλά σκέφτεσαι ότι είναι πρόσκαιρο γιατί κάποιος θα την έκανε την παπαριά του πάλι. Ανοίγεις ραδιόφωνο και ακούς έκπληκτος ότι ο λόγος που το αμάξι δεν τσουλάει και εσύ σιγοβράζεις είναι γιατί ένα 3-αξονικό και 2 αμάξια(ίσως και ένα τανκ και ένα Α.Τ.Ι.Α.) έχουν μείνει στον περιφερειακό στο ύψος του Επταπύργιου κλείνοντας και από διαφορετική λωρίδα το καθένα.
Για όσους δεν ξέρουν μιλάμε για μια απόσταση...αρκετών χιλιομέτρων...Αποφασίζεις εσύ ο έξυπνος να το κόψεις μέσα από την πόλη μιας και βιάζεσαι γιατί κατουριέσαι. Αμ δε! Βγαίνεις κάπου στην Πολίχνη όπου φρακάρεις μαζί με χιλιάδες άλλους "έξυπνους" σαν εσένα. Μπορεί να γίνει χειρότερα; Ναι μπορεί!
Χάνεσαι!
Και επί 1 σχεδόν ώρα φέρνεις βόλτες διαβάζοντας την κάθε οδό ξεχωριστά έχοντας την ελπίδα να δεις κάποιο όνομα που έστω να σου θυμίζει κάτι. Η "φούσκα" σου πάει να σκάσει και το μόνο που ακούς είναι κόρνες γιατί δεν προχώρησες λίγα εκατοστά στο μποτιλιάρισμα. Κοντεύεις να τα αφήσεις επί τόπου. Κρατιέσαι με όλο σου το Είναι. Πλησιάζεις. Όμως τώρα είναι η χειρότερη δοκιμασία από όλες:
Λακκούβες...
Ύπουλες,επικίνδυνες , θανατηφόρες λακκούβες σε κάνουν να βλέπεις το ενδεχόμενο να μην τα καταφέρεις πολύ πιθανό. Είσαι έτοιμος να στοιχηματίσεις κιόλας. Και για
επιδόρπιο έχεις το παρκάρισμα. Αχ...το παρκάρισμα..! Με τα πολλά και με τα λίγα έχεις φτάσει σπίτι, έγινες και πάλι άνθρωπος έχοντας κατεβάσει όλων των ειδών
τις "απαγορευμένες" βρισιές. Ίσως το χειρότερο θα ήταν μόλις κατέβεις από το αμάξι επιτέλους,να πατήσεις και σκατά αλλά ευτυχώς αυτό δεν ήταν γραφτό για μένα σήμερα. Μετά από όλα αυτά λοιπόν είμαι σε θέση να πω με βεβαιότητα ότι όχι μόνο υπάρχει ο θεός της γκαντεμιάς, αλλά ζει και μας βασιλεύει καθημερινά.