Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009

Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΡΑΣ


Θα προσπαθήσω να δώσω τον ορισμό του Ελληνάρα. Ξέρω ότι θα είναι λίγο δύσκολο αλλά...αξίζει μια προσπάθεια. Ας ξεκινήσουμε. Η έννοια Ελληνάρας έχει την προέλευσή της από τη ρίζα Έλληνας. Ας αρχίσουμε από εκεί λοιπόν...

Έλληνας ορίζεται σαν κάποιος που γεννήθηκε στον Ελλαδικό χώρο και έχει ως μητρική του γλώσσα την Ελληνική. Έλληνας είναι επίσης εκείνος που γεννήθηκε από Έλληνες γονείς στο εξωτερικό. Έλληνας είναι και αυτός που έχει αποκτήσει υπηκοότητα Ελληνική. Κατά τον Αριστοτέλη Έλληνας είναι και εκείνος που δεν έχει τίποτα από τα παραπάνω, έχει όμως Ελληνική παιδεία. Αυτά πάνω κάτω είναι τα επίσημα. Ας περάσουμε στα άλλα...

Έλληνας είναι αυτός που καπνίζει από τα 12 κρυφά στην αυλή του δημοτικού. Είναι εκείνος που ο θείος του τού έδινε τσόντες να δει και πίνανε μαζί τσίπουρο από τα 13 του. Έλληνας είναι αυτός που βάζει χέρι στα κοριτσάκια φωνάζοντάς το περήφανα στους φίλους του. Έλληνας είναι εκείνος που δηλώνει χριστιανός ορθόδοξος και κάθε τόσο κατεβάζει χριστοπαναγίες ακόμα και το πρωί που ξυπνάει για να πάει στην Εκκλησία.

Έλληνας είναι εκείνος που γιορτάζει το Πάσχα,τα Χριστούγεννα, τον Δεκαπενταύγουστο, την 25η Μαρτίου και οποιαδήποτε άλλη αργία στα μπουζούκια. Έλληνας είναι εκείνος που βρήκε δουλειά από ένα γνωστό που τον έχωσε στο δημόσιο. Εκείνος ο οποίος ψηφίζει με έτοιμο ψηφοδέλτιο τον εκλεκτό και αργότερα γκρινιάζει για την πολιτική και τους εκπροσώπους της στη βουλή.

Είναι εκείνοι που στο εξωτερικό μπορεί να σκοτωθούν μεταξύ τους λόγω διαφορετικής ομάδας, ενώ ταυτόχρονα αν κάποιος τους θίξει θα του ορμήξουν με πρωτοφανή μένος σαν να ήταν συνεννοημένοι ξεχνώντας ότι πριν λίγο πλακώνονταν. Μετά θα συνεχίσουν από εκεί που έμειναν.

Έλληνας είναι ο φλογερός εραστής που την πέφτει στις αλλοδαπές πιτσιρίκες τα καλοκαίρια και τον χειμώνα γίνεται χαλί για μια Ελληνίδα. Εκείνος που έχει 3 κινητά, καπνίζει περισσότερο και από φουγάρο εργοστασίου, τρώει περισσότερο κρέας από τα σαρκοφάγα της ζούγκλας και παρ' όλα αυτά έχει το μεγαλύτερο μέσο όρο ζωής στην Ευρώπη.

Είναι αυτός που δουλεύει περισσότερο από άλλους και όμως μένει ξάγρυπνος μέχρι το πρωί ζώντας τη ζωή του. Είναι γελαστός, φωνακλάς, οξύθυμος, άσχημος, χαριτωμένος, γενναίος, περήφανος, ξενοφοβικός, βολεμένος αλλά και επαναστάτης, δυστυχισμένος αλλά αισιόδοξος.

Αφού κατανοήσουμε όλα αυτά μπορούμε να εξετάσουμε το φαινόμενο του Ελληνάρα. Ο Ελληνάρας λοιπόν έχει σε πλεονασμό όλα τα αρνητικά στοιχεία ενός Έλληνα συνδυασμένα με μια γερή δόση θράσους και αδιαφορίας, επιπολαιότητας και αχρηστίας.

Θα σου πάρει τη σειρά,θα πετάξει το άδειο πακέτο από τσιγάρα στο δρόμο, θα αφήσει τα σκουπίδια του στο δάσος μετά από εκδρομή,θα σου μιλήσει σαν να σε ξέρει και από χθες, θα ξέρει σίγουρα περισσότερα από σένα, θα έχει δει επίσης περισσότερα από σένα, θα σου κορνάρει πριν καν ανάψει το πράσινο στο φανάρι, θα απαιτεί να αγοράσει τσιγάρα από το περίπτερο μέσα από το αμάξι του, θα είναι εξαιρετικά καχύποπτος μαζί σου, θα ρεύεται, θα μασάει οδοντογλυφίδα νομίζοντας ότι έτσι μεγαλώνει το πέος του, θα σου ζητάει το λόγο για κάθε διαφορετική άποψη που εκφέρεις, θα πιστεύει ότι όλα τα έχουν κάνει οι Έλληνες πρώτα και ο μόνος του καημός θα είναι όχι να γίνει καλύτερος από σένα, αλλά εσύ να γίνεις χειρότερος από αυτόν.

Προσοχή λοιπόν αδέρφια σε αυτού του τύπου τους 'Ελληνες. Κάτι ξέρανε ο αρχαίοι μας πρόγονοι: "Παν μέτρον άριστον". Ακόμη και σε αυτόν που είναι Έλληνας. Γιατί αν περάσεις το μέτρο παύεις να είσαι Έλληνας. Γίνεσαι Ελληνάρας. Και αυτά τα δύο διαφέρουν πάρα πολύ μεταξύ τους.

ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ

8 σχόλια:

grsail 4 Μαρτίου 2009 στις 5:01 μ.μ.  

Ορθοί οι ορισμοί.
Θα άξιζε μια προσπάθεια ακόμη ώστε να αποσαφηνισθούν οι θεμελιώδεις διαφορές στους όρους Ελλην(ά)ρας και Ελληναρ(ά)ς :-))

Ανώνυμος,  4 Μαρτίου 2009 στις 5:06 μ.μ.  

Πολύ σωστός φίλε μου! Δεν το σκέφτηκα έτσι...μόλις μου έδωσες τροφή για σκέψη!

Αν έχεις κάποια πρόταση επί του θέματος θα χαρώ να την ακούσω(ή να τη διαβάσω πιο σωστά)

Unknown 5 Μαρτίου 2009 στις 12:27 π.μ.  

Θα σας διορθώσω.
''Μέτρον άριστον'' έλεγαν και όχι Παν μέτρον άριστον. Έχει διαφορά.Και μπορεί να θεωρούσαν σωστά ότι πρέπει τη ζωή μας να ορίζει το μέτρο αλλά το έλεγαν γιατί ήξεραν ότι ο Έλληνας πάντα αντιδρούσε ακραία και όχι σύμφωνα με το μέτρο.Αν μελετήσετε λίγο την ελληνική ιστορία θα το διαπιστώσετε.

φιλικά
ΕΓΕΡΣΙΣ

Ανώνυμος,  5 Μαρτίου 2009 στις 1:02 π.μ.  

Ευχαριστώ για τις διευκρινίσεις φίλε ΕΓΕΡΣΙΣ.Και για το σχόλιο φυσικά.
Την επόμενη φορά θα είμαι πιο διαβασμένος. Ευχαριστώ και πάλι.
Καλή συνέχεια.

Softart 5 Μαρτίου 2009 στις 12:17 μ.μ.  

Οι Έλληνες είμαστε τζάμπα μάγκες, δουλοπρεπείς και λαμόγια που διορίζουμε μεγαλύτερά λαμόγια να μας κυβερνούν ώστε να γλύψουμε και εμείς την κουτάλα λίγο.
Και φοβόμαστε και δεν θέλουμε την βελτίωση = δουλειά.
Εξαιρέσεις πάντα υπάρχουν όπως εγώ και εσύ. Αλλά όλοι οι άλλοι είναι Ελληνάρες.

Ανώνυμος,  5 Μαρτίου 2009 στις 12:55 μ.μ.  

Και οι Έλληνες και οι Ελληνάρες τα ίδια χάλια είναι. Ντρέπομαι που έτυχε να γεννηθώ σε αυτή τη χώρα.

Ανώνυμος,  5 Μαρτίου 2009 στις 10:13 μ.μ.  

εσυ που ντρεπεσαι που γεννηθηκες εδω, αντε να ψάξεις δουλεια στα εξωτερικά γιατι να υποθέσω πως η υψηλότητα σου δεν ανέχεται να ζει σε αυτό το αίσχος.

Ανώνυμος,  6 Μαρτίου 2009 στις 12:00 π.μ.  

Ντρέπεσαι που γεννήθηκες εδώ; Μάλλον ντρέπεσαι που δεν έχεις τη νοοτροπία του Έλληνα ή δεν μπορείς να την αποκτήσεις. Όχι πως εγώ την έχω αλλά τουλάχιστον προσπαθώ. Γιατί αν όλοι ήμασταν Έλληνες(σαν αυτούς που δίδαξαν το θέατρο και επινόησαν τη δημοκρατία) δεν θα ήμασταν σε αυτό το χάλι.
Και αν εσύ ντρέπεσαι που γεννήθηκες σε αυτή τη χώρα... και εγώ ντρέπομαι που γεννήθηκες σε αυτήν την χώρα...