ΕΝΑ ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΟ ΤΙΠΟΤΑ!!!
Nothin - ROBERT PLANT & ALISON KRAUSS
Για κάποιους ¨θαμώνες¨ του blog είμαι άγνωστος. Θα προσπαθήσω να δικαιολογήσω την πρωτοβουλία της απρόσμενης εμφάνισης μου (ίσως μοναδικής) κατηγορώντας την φαντασία μου! Φαντασία που προήλθε από την έντονη έκθεση της συνείδησης μου σε νότες και εικόνες που εναρμονίζονταν στον ρυθμό των χορών των σκέψεων μου.
Υπάρχουν τραγούδια που η φωνή χρωματίζει την μελωδία με μια αρμονία ικανή να σε παρασύρει σε έναν καταρράκτη σκέψεων . Αν δεν προβάλεις αντίσταση βρίσκεσαι αντιμέτωπος με ένα μεγαλειώδεις δημιούργημα της συνείδησης σου ,σκέψεις, όνειρα, φοβίες καταρρέουν σαν εικόνες μέσα στο μυαλό σου. Περπατώντας στην γκρίζα βαμμένη από τον ουρανό παράλια σήμερα , παρατηρούσα μια βάρκα να βρίσκεται μόνη εκτεθειμένη στα κύματα και αυτό γιατί είναι καταδικασμένη να υπάρχει εκεί για να ¨γεμίζει¨ το τίποτα σε ένα άδειο περιβάλλον. Έτσι εκείνη την στιγμή το mp3 μου διάλεξε να μου «αφηγηθεί» ένα τραγούδι του Robert Plant, το Nothing. Συμπτώσεις που σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν όντως είναι όλα τυχαία!
Eπειτα από 10 λεπτά στάθηκα στα σκαλοπάτια του Λευκού Πύργου και σκεφτόμουν διάφορες φοβίες για το ανασφαλή μέλλον μου. Μέχρι τότε και για την επομένη μισή ώρα είχα στο repeatmp3 στο nothing. Ένα όχι κ τόσο αισιόδοξο τραγούδι αλλά το κατάλληλο για να σου αποδείξει την
διυστικη υπόσταση της μουσικής πέραν της ψυχαγωγίας.
Εκείνη την στιγμή παρατήρησα τον «ήρωα» μου!!! Τον ήρωα του ιδανικού τίποτα…
Ένας ξένος , άπορος στην εμφάνιση, έπαιζε με μια κιθάρα και τραγουδούσε (μάλλον κάποια δικά του κομμάτια) ζητώντας κάποιο φιλοδώρημα από τους περαστικούς. Με έκανε να αφαιρέσω τα ακουστικά από τα αυτιά μου κ να ακούσω το τραγούδι του. Ένα τραγούδι που αντικρουόταν στην πιθανή οικονομική κατάσταση και την εμφάνιση του. Ένα τραγούδι χαρούμενο που μιλούσε για ένα κορίτσι κ ένα αγόρι που είχαν φύγει από μικροί κ γυρνούσαν τον κόσμο. Ταξίδια με αγνώστους προορισμούς . προορισμοί εξαρτημένοι από το φιλοδώρημα!
Καθώς πέρασε λίγη ώρα παρατήρησα μια γυναίκα να πλησιάζει τον άνδρα αγκαλιασμένη με το ξεβαμμένο ακορντεόν της. Άρχισε να χαμογελάει και να τραγουδάει μαζί του πριν ακόμα φτάσει κοντά του και τον φιλήσει. Τότε συνηδειτοποίησα την έμπνευση κ το νόημα του τραγουδιού.
Ζούσαν και διασκέδαζαν το τίποτα...!!!
Έμεινα εκεί να τους ακούω να παίζουν και να παρατηρώ φανταστικές εικόνες να «ανάβουν» και να «σβήνουν» πάνω στους αφρούς των κυμάτων που «πλήγωναν» τα σκαλοπάτια.
Μου προκάλεσε έντονη εντύπωση και κάποιο συναίσθημα απορίας ομολογώ για την ευτυχία που βίωναν. Ίσως το τίποτα τελικά είναι μια λέξη ,ένας όρος, ασυνήθιστα αντικειμενικός που ανάλογα με την ερμηνεία του καθενός, εξαρτάται και η ευτυχία του…
Υπάρχουν τραγούδια που η φωνή χρωματίζει την μελωδία με μια αρμονία ικανή να σε παρασύρει σε έναν καταρράκτη σκέψεων . Αν δεν προβάλεις αντίσταση βρίσκεσαι αντιμέτωπος με ένα μεγαλειώδεις δημιούργημα της συνείδησης σου ,σκέψεις, όνειρα, φοβίες καταρρέουν σαν εικόνες μέσα στο μυαλό σου. Περπατώντας στην γκρίζα βαμμένη από τον ουρανό παράλια σήμερα , παρατηρούσα μια βάρκα να βρίσκεται μόνη εκτεθειμένη στα κύματα και αυτό γιατί είναι καταδικασμένη να υπάρχει εκεί για να ¨γεμίζει¨ το τίποτα σε ένα άδειο περιβάλλον. Έτσι εκείνη την στιγμή το mp3 μου διάλεξε να μου «αφηγηθεί» ένα τραγούδι του Robert Plant, το Nothing. Συμπτώσεις που σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν όντως είναι όλα τυχαία!
Eπειτα από 10 λεπτά στάθηκα στα σκαλοπάτια του Λευκού Πύργου και σκεφτόμουν διάφορες φοβίες για το ανασφαλή μέλλον μου. Μέχρι τότε και για την επομένη μισή ώρα είχα στο repeatmp3 στο nothing. Ένα όχι κ τόσο αισιόδοξο τραγούδι αλλά το κατάλληλο για να σου αποδείξει την
διυστικη υπόσταση της μουσικής πέραν της ψυχαγωγίας.Εκείνη την στιγμή παρατήρησα τον «ήρωα» μου!!! Τον ήρωα του ιδανικού τίποτα…
Ένας ξένος , άπορος στην εμφάνιση, έπαιζε με μια κιθάρα και τραγουδούσε (μάλλον κάποια δικά του κομμάτια) ζητώντας κάποιο φιλοδώρημα από τους περαστικούς. Με έκανε να αφαιρέσω τα ακουστικά από τα αυτιά μου κ να ακούσω το τραγούδι του. Ένα τραγούδι που αντικρουόταν στην πιθανή οικονομική κατάσταση και την εμφάνιση του. Ένα τραγούδι χαρούμενο που μιλούσε για ένα κορίτσι κ ένα αγόρι που είχαν φύγει από μικροί κ γυρνούσαν τον κόσμο. Ταξίδια με αγνώστους προορισμούς . προορισμοί εξαρτημένοι από το φιλοδώρημα!
Καθώς πέρασε λίγη ώρα παρατήρησα μια γυναίκα να πλησιάζει τον άνδρα αγκαλιασμένη με το ξεβαμμένο ακορντεόν της. Άρχισε να χαμογελάει και να τραγουδάει μαζί του πριν ακόμα φτάσει κοντά του και τον φιλήσει. Τότε συνηδειτοποίησα την έμπνευση κ το νόημα του τραγουδιού.
Ζούσαν και διασκέδαζαν το τίποτα...!!!
Έμεινα εκεί να τους ακούω να παίζουν και να παρατηρώ φανταστικές εικόνες να «ανάβουν» και να «σβήνουν» πάνω στους αφρούς των κυμάτων που «πλήγωναν» τα σκαλοπάτια.
Μου προκάλεσε έντονη εντύπωση και κάποιο συναίσθημα απορίας ομολογώ για την ευτυχία που βίωναν. Ίσως το τίποτα τελικά είναι μια λέξη ,ένας όρος, ασυνήθιστα αντικειμενικός που ανάλογα με την ερμηνεία του καθενός, εξαρτάται και η ευτυχία του…
CLOWNFACE
4 σχόλια:
Πολύ καλό!
Το τίποτα είνα πράγματι πολύ υποκειμενικό.
Σκέψου το...
Για κάποιους η ζωή είναι πολλά.
Η μουσική τίποτα,για τους ίδιους.
Η μουσική,όμως,εξιστορεί τη ζωή.
Άρα το τίποτα μοιάζει πολύ με τα πολλά...........
Δεν ξερω ποιο ειναι πιο εντυπωσιακο,το σχολιο σου η το κειμενο μου!!!
Πραγματικα νομιζω οτι εχεις απολυτο δικιο...
Σε ευχαριστω.
apisteyto kommati.k to "read the letter" ta spaei apo to cd pou agorasa molis xthes kao kollhsa.
Νομιζω οτι ειναι παρα πολυ καλο cd γενικως.Σιγουρα απο τα καλυτερα που ακουσα τελευταια. Αλλα το πιο απιστευτο ειναι οτι το gone baby gone φαινεται να ναι το πιο διασημο!!!
Δημοσίευση σχολίου