Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ


-Συγχώρα με πάτερ. Αμάρτησα
-Μίλησε μου τέκνον μου. Πες τι είναι αυτό που σε βασανίζει.
-Ε...να...άφησα ανοιχτή την κάμερα.
-Δεν καταλαβαίνω τέκνον μου. Αυτό σε απασχολεί;
-Ναι...γιατί...την είχα βάλει να γράφει κιόλας...
-Τέκνον μου δεν νομίζω ότι είναι άξιο λόγου αυτό. Όλοι ξεχνάμε κάποια στιγμή κάτι.
-Έχεις δίκιο πάτερ αλλά εγώ δεν την ξέχασα σπίτι μου.
-Πού την ξέχασες;
-Σπίτι σου.
-Σπίτι μου; Από πού και ως πού;
-Πήγα χθες που είχες την αγρυπνία
-Τι πήγες να κάνεις;
-Με κάλεσε η κόρη σου.
-Η Ιωάννα; Γιατί σε κάλεσε;
-Για να δούμε καμιά ταινία. Αλλά τελικά δεν είδαμε
-Και τι κάνατε;
-Σεξ.
-Σεξ με την κόρη μου ; Στο σπίτι μου;
-Ναι πάτερ. Με την κόρη σου.
-Και μου το λες έτσι;
-Ε, πως να το πω πάτερ;
-Και η κάμερα γιατί ήταν εκεί;
-Σου είπα πάτερ έγραφε.
-Τι έγραφε; Δεν πιστεύω να έγραφες τα αίσχη που κάνατε με την κόρη μου;
-Όχι. Τα δικά σου τα αίσχη έγραφα.
-Τι... Tι εννοείς;
-Ε, ξέρεις... Τις κασέτες που βλέπεις το βράδυ... Τα λεφτά που μετράς από το παγκάρι... Τέτοια πράγματα.
-Και ήρθες εδώ και μου το λες έτσι; Έχεις τόσο θράσος; Και θέλεις και συγχώρεση;
-Όχι πάτερ. Δεν θέλω συγχώρεση για αυτό.
-Αλλά γιατί;
-Έβγαλα μια κόπια την κασέτα από την κάμερα. Υποσχέθηκα να πάω την Ιωάννα εκδρομή. Αλλά δεν έχω λεφτά. Επιπλέον ήξερα ότι δεν θα την άφηνες.
Οπότε τώρα που έχω την κόπια από την κασέτα ήρθα να σου ζητήσω την ευχή σου για την εκδρομή και κάνα φράγκο γιατί δεν παίζει τίποτα.
-Ανάθεμά σε διάολε! Τι σόι άνθρωπος είσαι εσύ; Ο σατανάς είναι μέσα σου.
-Πάτερ η κάμερα έχει πολύ καλή ανάλυση
-Πόσα θες εκβιαστή;
-Πόσα μου δίνεις;
-200.
-Συγχώρα με πάτερ. Δεν φτάνουν.
-300
-500 και ο Θεός μαζί μας.
-Έλα Χριστέ και Παναγία...
-Ευλόγησον πάτερ. Ευχαριστώ για όλα. Υπόσχομαι να την προσέχω.
-Την κόρη μου και τα μάτια σου διαβολεμένε!
-Την κασέτα εννοούσα πάτερ...την κασέτα...Καλή σου μέρα. Πάω να πω τα ευχάριστα στην Ιωάννα.



2 σχόλια:

Ανώνυμος,  24 Μαρτίου 2009 στις 6:53 μ.μ.  

Να'σαι καλά φίλε ευχαριστώ!