ΠΑΟΚ (ΠΑνχριστιανικός Ομιλος Κληρικών)

Δεν θυμάμαι ποια ημέρα, χρόνος, εποχή, πλανήτης ήταν αλλά ήμασταν μαζεμένοι όλοι στο σπίτι του Mr Kaya ( ναι, έχει ΚΑΙ σπίτι πέρα από τροχόσπιτο, εξοχικό, σκάφος αναψυχής, φουσκωτό θαλάσσης και φουσκωτό σωματοφύλακα). Το σπίτι είχε βρωμίσει από τη μυρωδιά πίτσας, μπύρας Lucifer, Κρητικού "χόρτου" που είχε φέρει ο TabyBlue και του Dr Koul που είχε έρθει από την θύρα 4 ντυμένος ρετσίνα Μαλαματίνα. Παρακολουθούσαμε τον αγώνα Παναθηναϊκός - Χαβάη 5-0 όταν ξαφνικά άνοιξε η πόρτα και μπήκαν μέσα φορώντας μόνο ζαρτιέρες και μια σταγόνα άρωμα η Forget-me-not, ο Προμηθέας και πέντες φίλες τους, όλες παντρεμένες με ναυτικούς, στρατιωτικούς, εφημερεύοντες γιατρούς και τα συναφή επαγγέλματα που απαιτούν πολύωρη / πολυήμερη απόχή από τα του οίκου. Εμείς τρομάξαμαε. Τα μάτια τους και τα κορμιά τους γυάλιζαν από το λάδι κοκοφοίνικα. Είχαν έρθει με προφανείς σεξουαλικούς σκοπούς. ¨ηθελαν να μας βάλουν σε πειρασμό. ¨ηξεραν ότι εμείς τιμούσαμε την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Σεξ. Δεν μπορούσαν να κάνουν λίγες ώρες υπομονή; Σίγουρα το έκαναν επίτηδες. Κοιταζόμασταν στα μάτια, περιμένοντας ο ένας τον άλλον να κάνει την πρώτη κίνηση. Την ένταση της στιγμής έσπασε ο Dr Kool κραυγάζωντας:

"Ρε, Μπάοκ είσαι ρε.." αφήνωντας και λίγα σάλια να τρέξουν.

Τα κορίτσια και ο Προμηθέας αντιλήφθηκαν τη σοβαρότητα των γεγονότων, ηρέμησαν και βγάζωντας από πάνω τους τις ζαρτιέρες αλλά κρατώντας καλού-κακού τη σταγόνα άρωμα κάθισαν και αποφάσισαν να το συζητήσουν.

"Ο καιρός γαρ εγγύς" ακούστηκε μια φωνή από την τηλεόραση. Ο ειδικός Πουτινολόγος, ελληνοφύλακας Λιακό είχε ξεκινήσει την εκπομπή του. Ο Kaya την έκλεισε και γύρισε στα αγορο-κόριτσα. Εκείνα χαμήλωσαν τα μάτια όχι από ντροπή αλλά για να κοιτάξουν τα κομμάτια της αφάγωτης πίτσας. Η πίτσα ήταν μεν με απ'όλα αλλά χωρίς πόδια και έτσι δεν μπόρεσε να ξεφύγει της πείνας των αρτι αφιχθέντων.

Η Forget-me-not με γεμάτο το στόμα τόλμησε και το είπε:

"Ξεκίνησαν" Αυτό που φοβόμασταν συνέβη. Πλέον το ποδοσφαιρικό τοπίο της Ελλάδος θα άλλαζε. Η ΕΠΑΕ θα γινόταν ΠΑΠΑΕ. Η Εκκλησία της Ελλάδος είχε αποφασίσει να ιδρύσει ποδοσφαιρικό σωματείο. Η οικονομική της επιφάνεια ήταν τεράστια. Ποιος Κόκκαλης, ποιος Βαρδινογιάννης και ποιος Σκόρδας. Το οποαδικό τους κίνημα μετρούσε δεκάδες εκατομμύρια πιστών και μάλιστα είναι και οι πιο φανατικοί από όλους. Ποιος ΠΑΟΚ και ποιος ΗΡΑΚΛΗΣ να συγκριθεί μαζί τους. Ο ίδιος ο Θεός, οι δεκάδες άγιοι και μια στρατιά αγγέλων θα τους υποστήριζε για να έχουν την έυνοια του καιρού, να αποφεύγουν τους τραυματισμούς και να έχουν την τύχη με το μέρος τους. Οι διαιτητές βέβαια δεν έχουν τον θεό τους αλλά έχουν τις αδυναμίες τους, οι οποίες καλύπτονται από το χρήμα. Ποιος και πως θα μπορούσε να σταματήσει την υπερομάδα που θα έφτιαχναν οι παπάδες; Θα είχαν τα καλύτερα προπονητήρια μια που διαθέτουν τις καλύτερες εκτάσεις. Θα είχαν τους καλύτερους χορηγούς αφού δεν υπάρχει σοβαρός επιχειρηματίας που δεν έχει κρυφές ή φανερές συναλλαγές με την εκκλησία. Η έννοια του "Ναού" που αποδίδει ο κάθε οπαδός στο γήπεδο της ομάδας του πλέον θα έχει κυριολεκτική σημασία. Ποιος παίχτης δεν θα ήθελε να παίξει σε τέτοια ομάδα όπου θα έχει εγγυημένα όχι μόνο ότι θα πληρωθεί καλά και σωστά και στην ώρα του αλλά θα έχει εξασφαλίσει και τα ουράνια αγαθά; Ποιος προπονηταράς δεν θα ήθελε να είναι σε αυτήν την ομάδα όπου ξέρει ότι όλοι ρίχνουν Χριστοπαναγίες όλη την ώρα και δεν θα παρεξηγηθεί; και τέλος, ποια μάνα δεν θα ήθελε να στείλει το βλαστάρι της στις ακαδημίες ποδοσφαίρου της εκκλησίας, όπου δεν θα κινδυνέυει από τον κάθε ανώμαλο παιδεραστή - προπονητή αλλά θα δέχεται μόνο τα στοργικά χάδια των εκπροσώπων του θεού επί της γής;

Η Θρησκεία είχε αρχίσει να πετάει τα ξεφτισμένα πολυκαιρισμένα απαρχαιωμένα αμφία της και έπιασε τον παλμό, τον σφυγμό και τις απαιτήσεις της νέας εποχής. Τώρα, αυτό είναι καλό ή κακό για εμάς;;;;;