Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

ΥΠΑΠΑΝΤΗ, (by Mr.Kaya)

Ο Ελεύθερος Τύπος εμφανίζεται θετικός μπροστά στα καταδικαστικά μαντάτα της Κομισιόν. Και δίπλα στο «χτύπημα» καμαρώνω τον Καραμανλή που επισκέπτεται τα γραφεία της Γιάννας, του θηλυκού Μέρντοχ. Ίσως, ορθότερα, του θηλυκού wannabe Μέρντοχ. Κατάντια, «βουτιά», τσαλαπάτημα ολκής. Η τρανή απόδειξη πως η ημερησία διάταξη και, βεβαίως, η βάση των όποιων Διεθνών Σχέσεων διατηρούμε, έφτασε να ανήκει στους μεγαλοεκδότες, που φαντάζουν να χειρίζονται, αυτονόμως, την εσωτερική και εξωτερική πολιτική, εν Ελλάδι.
Το φαινόμενο «Rupert Murdoch» χτύπησε την πόρτα της χώρας μας, και οι πολιτικοί, ταγοί και αυλικοί, συμβουλευόμενοι τους επικοινωνιολόγους μιας εποχής του «φαίνεσθαι», δηλώνουν έτοιμοι να δηλώσουν υποτελείς στις ορέξεις του Τύπου, της τηλεόρασης, του ραδιοφώνου, του Διαδικτύου. Κίνηση απόγνωσης, που βαφτίστηκε επίσκεψη πολιτισμού, μεταφέρει τα πολιτικά κεκτημένα σε έναν Μεσαίωνα γαιοκτημόνων. Και οι κολίγοι πολιτικοί, ιδρώνουν για να οργώσουν με πολύβουες συνεντεύξεις, τα γόνιμα χωράφια των εφημερίδων, τον αέρα της εκάστοτε ραδιοφωνικής συχνότητας, τα λεπτά της προβολής στα «παράθυρα» και, πλέον, τις αναρτήσεις σε blogs πολιτικών βλέψεων και ενδιαφερόντων. Οι περιστάσεις καλούνται ευτυχείς όταν κάνουμε λόγο για όμιλο. Οι χρόνοι της Υπαπαντής, ελαχιστοποιούνται…
Η Ελλάδα, αποκτά ένα αισιόδοξο πρόσωπο μπροστά στους Ευρωπαίους εταίρους της, μέσω της υπόκλισης στους παραδοσιακούς ελεγκτές των Μέσων. Απόλυτη διαμόρφωση της ημερησίας διάταξης και των Διεθνών Σχέσεων, μέσω μιας χειραψίας, μιας συμβολικής φωτογράφισης, μιας συνουσίας πολιτικών και δημοσιογράφων, με τους πολιτικούς να εκτελούν το αρχαιότερο επάγγελμα. Καμουφλαρισμένη ολιγαρχία; Θεμιτός έλεγχος και συμμόρφωση; Αντιπροσώπευση του αισθήματος δικαίου από τους μη εκλεγμένους δημοσιογράφους; Ονομάστε το όπως επιθυμείτε, η παρέμβαση των Μέσων είναι πιο συχνή από ποτέ, και χρονικά, κρίνεται από τις διεθνείς και μη, συγκυρίες, που απλούστατα απαιτούν, τη συμμαχία ή έστω, τη στάχτη στα μάτια, της μάζας.

MR.KAYA

2 σχόλια:

grsail 20 Φεβρουαρίου 2009 στις 5:56 μ.μ.  

"Ο σκλάβος μνήσκει πάντα σκλάβος του οποιανού κυρίου, εξόν αν μπορέση μόνος του να λυτρωθή. Κι αν δεν μπορέση, τότε από μία σκλαβιά περνάει σ' άλλη, ως που να φτάση στο τελευταίο σκαλοπάτι της κατάντιας του".

Αυτά έγραψε ο Ίων Δραγούμης πριν από εκατό περίπου χρόνια!