ΚΑΛΗΜΕΡΑ..........

Και κάθεσαι και μετράς πόσες φορές γέμισε τα μάτια σου...
Μία, δύο, τρεις, τέσσερις... κάθε στιγμή που αναπνέει...
Σταματάς, πάλι θόλωσαν τα μάτια σου και τα δάχτυλα σου αγγίζουν γυμνή την καρδιά σου που τρέμει κάθε φορά που βυθίζεται στις λέξεις της...
Και λες να μαζέψεις όλα τα χαμόγελα που σου χάρισε...
Ό,τι σου χάρισε, σου ανήκει, και το κλειδώνεις κάτω από το δέρμα σου, εκεί, που οι παραμυθάδες λένε πως τάχα κρύβεται η ψυχή σου.
Η καρδιά σου άλλωστε είναι στα χέρια της, χαζέ...!
Δίπλα σε ότι σου χάρισε, ταιριάζεις τα όνειρά της...
Δεν σε νοιάζει το σκοτάδι, γιατί έπαψες να βλέπεις από τα δικά σου μάτια.
Ο κόσμος σου χτίστηκε ξανά, με τα χρώματα που σου έκανε δώρο όταν σε άγγιξε...
Όσο για τα σύννεφα...
Θολή ανάσα σ' ένα ταξίδι προς τ' αστέρια...
Η βροχή γεννήθηκε για να κάνει πιο όμορφο τον ήλιο που βλέπω απ' τα μάτια σου....