Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

ΤΑ 10 ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΛΑΘΗ ΤΩΝ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΩΝ


Από την απόρριψη των Beatles μέχρι τα 13 εκατομμύρια δολάρια για το ανέκδοτο –κυριολεκτικά και μεταφορικά- πέμπτο άλμπουμ των Guns n Roses.
Σας παρουσιάζουμε τις δέκα πιο αποτυχημένες αποφάσεις στη μουσική βιομηχανία.

Όταν οι δισκογραφικές κερδίζουν, βάζουν στα ταμεία τους εκατομμύρια δολάρια. Όταν όμως χάνουν, οι απώλειες σε κέρδη και τα έξοδα είναι πολλαπλάσια. Και μπορεί να φαίνεται ότι τα στελέχη του εξετάζουν τα πράγματα πολύ προσεκτικά, η ιστορία όμως άλλα διδάσκει…

10. Η ιστορία της πειρατείας
Η πειρατεία έχει και αυτή τη δική της ιστορία. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η μουσική βιομηχανία αποφάσισε να σταματήσει την έκδοση single από βινiλιο. Αυτό που ξέχασαν ήταν ότι τα συλλεκτικά σινγλάκια ήταν ο τρόπος με τον οποίο οι μουσικόφιλοι –κυρίως έφηβοι- αγόραζαν μουσική έλλειψη χρημάτων για ολόκληρο το άλμπουμ. Το αποτέλεσμα έγινε εμφανές λίγο αργότερα και ήταν η γενιά της δωρεάν μουσικής αρχικά με τις πειρατικές κασέτες και αργότερα με τα CD και τα mp3.

9. Η επιστροφή
Το 2000, η BMG αποφάσισε ότι ο Clive Davis ήταν πολύ μεγάλος για να διευθύνει την Arista Records και τον απομάκρυνε αποζημιώνοντας τον με 150 εκατομμύρια δολάρια και μια μικρή δισκογραφική τη J Records. Και όταν η J Records έκανε τη μια επιτυχία μετά την άλλη με την Alicia Keys, η Arista κατέγραφε ζημιές εκατοντάδων εκατομμυρίων. Υπό το φως των νέων δεδομένων, η BMG αποφάσισε να αγοράσει πίσω τη J Records για 50 εκατομμύρια δολάρια και να προσλάβει ένα νέο και δυναμικό εκτελεστικό διευθυντή για τις ΗΠΑ. Και το όνομα αυτού Clive Davis.

8. Η τελευταία των συμφωνιών
Το 1996, η Warner Bros. υπέγραψαν μια συμφωνία αξίας 80 εκατομμυρίων δολαρίων για τα επόμενα πέντε άλμπουμ των R.E.M. Ήταν η πιο ακριβή στην ιστορία της βιομηχανίας και μια από τις πιο αποτυχημένες. Το μόνο που χρειαζόταν η Warner ήταν 15 εκατομμύρια αντίτυπα σε πωλήσεις. Αλλά οι REM είχαν άλλη άποψη και πολύ διαφορετική από αυτή που διατύπωσαν στο ηλεκτρισμένο "Monster": Οι μελωδίες στις επόμενες δουλειές όπως το "Up" του 1998 πούλησαν συνολικά 3 εκατομμύρια αντίτυπα και σφράγισαν για πάντα τις μεγάλες συμφωνίες μεταξύ δισκογραφικών και υπερσυγκροτημάτων.

7. Ανέκδοτο 13 εκατομμυρίων δολαρίων
Πριν από δέκα χρόνια, στη μετά Geffen εποχή για τη Geffen Records, οι Guns N’ Roses και ο Axl Rose προσωπικά παρέμεναν ένα καλό χαρτί. Και στο χαρτί αυτό αποφάσισαν να επενδύσουν ένα εκατομμύριο δολάρια ως προκαταβολή για το ανύπαρκτο πέμπτο άλμπουμ τους Chinese Democracy. Το 2001 τα μηνιαία έξοδα ήταν της τάξης των 240 χιλιάδων δολαρίων και το άλμπουμ πουθενά στον ορίζοντα. Σήμερα και εν έτη 2008, το "Chinese Democracy" είναι ένα από τα μεγαλύτερα ανέκδοτα στη μουσική ιστορία με αξία… 13 εκατομμύρια δολάρια.

6. Το δις εξαμαρτείν
H Columbia είχε τον τρόπο της με τα νέα ταλέντα στη δεκαετία του 1990. Αρχικά πλήρωσε 400 χιλιάδες δολάρια για να υπογράψει την Alicia Keys και στη συνέχεια την παρέδωσε στους πιο ακριβοπληρωμένους παραγωγούς για να την μετατρέψουν σε Whitney Houston. Οι μουσικές επιδιώξεις όμως της Keys ήταν διαφορετικές. Απογοητευμένη αποχώρησε από τη Columbia και υπέγραψε στη J Records για να κάνει πωλήσεις 20 εκατομμυρίων αντιτύπων. Με όμοιο τρόπο η Columbia απέλυσε το 50 Cent το 2000 και από τότε τον παρακολουθεί να «κόβει» χρήματα για την Interscope.

5. Spy BMG
Τo 2005 σε μια προσπάθεια να καταπολεμήσει την πειρατεία η Sony BMG εφοδίασε εκατομμύρια CD με ένα λογισμικό που εμπόδιζε την αντιγραφή του δίσκου πάνω από τρεις φορές. Το λογισμικό όμως ήταν ευπρόσβλητο από ιούς και ύποπτο για συλλογή πληροφοριών για τις καταναλωτικές προτιμήσεις των χρηστών. Τελικά η Sony υποχρεώθηκε να ανακαλέσει 4 εκατομμύρια CD και να πληρώσει εκατομμύρια δολάρια ως αποζημίωση μετά από αγωγές για παραβίαση κανόνων εμπορίου και του ιδιωτικού απορρήτου.

4. Like a Rolling Stone
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ο Bob Dylan υπέγραψε στη Columbia και ακολούθως συμφώνησε με τη θυγατρική της Leeds/Duchess για την εμπορική εκμετάλλευση 237 τραγουδιών αντί 1000 δολαρίων. Ανάμεσα τους και τα κλασσικά "Like a Rolling Stone", "All along the Watchtower" και "Mr. Tamburine Man".

Την επόμενη χρονιά ο νέος μάνατζερ του Dylan έλυσε τη συμφωνία με την αδιάφορη Leeds/Duchess επιστρέφοντας τα 100 δολάρια και τα τραγούδια πήγαν στη Witmark & Sons. Μέσα στα τρία πρώτα χρόνια τα έσοδα της τελευταίας ξεπέρασαν τα 10 εκατομμύρια δολάρια ενώ πολλά από τα τραγούδια αυτά σήμερα θεωρούνται ιστορικά και εξακολουθούν να παράγουν κέρδος.

3. Αντί πινακίου φακής
Το 1988, ο Berry Gordy Jr. πούλησε τη θρυλική Motown για 60 εκατομμύρια δολάρια. Στο κατάλογο της, που ήταν επίσης μέρος της συμφωνίας, υπήρχαν ονόματα όπως ο Marvin Gaye, ο Michael Jackson και οι Jackson 5, o Stevie Wonder και πολλοί άλλοι σταρ της soul.

Πόσο μεγάλο ήταν το τίμημα; Την επόμενη χρονιά η PolyGram αγόρασε την A&M Records για 500 εκατομμύρια δολάρια, το 1990 τη David Geffen πούλησε την Geffen Records για 700 εκατομμύρια και το 1992 ο Richard Branson «ξεφορτώθηκε» τη Virgin Records για 960 εκατομμύρια δολάρια.

2. Τα κιθαριστικά συγκροτήματα έχουν πεθάνει
Πολλοί απέρριψαν τους Beatles αλλά κανείς με τον τρόπο του Dick Rowe: Όταν ο μάνατζερ των σκαθαριών, Brian Epstein, ζήτησε συμβόλαιο ο Rowe του απάντησε: «Τα κιθαριστικά συγκροτήματα έχουν πεθάνει». Όταν τον παρακάλεσε να το ξανασκεφτεί, ο Rowe πήρε το τρένο για το Liverpool και πήγε στο κλαμπ που εμφανίζονταν οι Beatles. Εξαιτίας του συνωστισμού και της βροχής, κάπνισε ένα τσιγάρο και μετά γύρισε πίσω για να υπογράψει τους Brian Poole and the Tremeloes.

1. Η αποτυχία της χιλιετίας
Στη αρχή της νέας χιλιετίας, το Napster ήταν το κόκκινο πανί για τη μουσική βιομηχανία. Με χρήστες της τάξη των δεκάδων εκατομμυρίων και περίπου ένα εκατομμύριο νέες εγγραφές το μήνα, οι δισκογραφικές μέσω της RIA (Recording Industry Association) και με αιχμή του δόρατος τους Metallica, κατέθεταν τη μια αγωγή μετά την άλλη.

Η ευκαιρία να πατάξουν την πειρατεία μια για πάντα ήταν εκεί, αλλά όχι ακριβώς με τη μορφή που είχαν στο νου τους. Αφού απέρριψαν την ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων προσφορά του Napster για συμβιβασμό κέρδισαν τη δικαστική διαμάχη και στην ουσία έκλεισαν το Napster. Όχι όμως και τους χρήστες που πήγαν σε άλλα δίκτυα που ξεφύτρωναν σαν μανιτάρια. Μεταξύ της πενταετίας 2002 και 2007 το κατέβασμα mp3 διπλασιάστηκε στα P2P και τετραπλασιάστηκε αν υπολογίσει κανείς τα torrent

Τοm Sawyer